ΠΑΤΡΙΔΑ ΧΑΜΕΝΗ

Όλα δύσκολα.
Όλα μαύρα.
Κάθε μέρα λες:
"τουλάχιστον δεν μπορεί να γίνει χειρότερα!"
...και η επόμενη πάντα σε διαψεύδει!


κι εσύ που μισείς τον πόλεμο,
συνεχώς στην πρώτη γραμμή!
Γι' αυτούς που αγαπάς.
κι ας κουράστηκες.
κι ας λιγοστεύει ο αέρας
μέρα με τη μέρα.

Κι ενώ οι τοίχοι μεγαλώνουν
και ο χώρος μικραίνει,
ενώ η ελπίδα χάνεται
και τα όνειρα έχουν πεθάνει από καιρό,
τίποτα δε σε πονάει.
Τίποτα πιο πολύ απ' την απουσία.

Και συνεχίζεις να παλεύεις.
Σε μια πόλη μουχλιασμένη.
Για ένα σπίτι που ποτέ δεν ονειρεύτηκες.
Σε μια ζωή σα ρούχο δανεικό.
Όλα για άλλους.
Η δικιά σου πατρίδα παντοτινά χαμένη.