Κανείς δεν ξέρει τι είναι να ζεις μ' άρρωστο άνθρωπο στο ίδιο σπίτι. Να μεγαλώνεις σ' αυτό το σπίτι... Κι όσο μεγαλώνεις τόσο πιο πολύ να τον φορτώνεσαι. Ήθελα να φεύγω, να βγαίνω. Αλλά και πού να πας έξω. Ποιοι να σε κάνουν παρέα άμα δεν είσαι δικός τους; Όμως και τους δικούς μας δεν τους ήθελα. Δε γούσταρα το φοβισμένο αγρίμι που έπαιζε στο μάτι τους, δεν ήθελα να 'μαι έτσι κι εγώ. Γύρναγα λοιπόν μόνος μου, σαν το σκυλί εδώ κι εκεί, κάνα σινεμά, κάνα ουφάδικο... Σκατά. (Παύση.)
