Θα πεθάνω, Θάνατε, όχι όταν θελήσεις εσύ, αλλά όταν εγώ θα θελήσω.
Σε τούτη την έσχατη ολική πράξη, δεν θα γίνει το δικό σου, αλλά το δικό μου.
Παλεύω τη θέλησή σου. Παλεύω τη δύναμή σου. Σε καταπαλεύω ολόκληρον.
Μπαίνω μέσα στη γη, όταν εγώ αποφασίσω, όχι όταν αποφασίσεις εσύ.
Και σένανε σε αφήνω ρέστο και ταπί.
Με βλέπεις κατεβασμένο στον Άδη αφεαυτού μου και αυτοθέλητα.
Και ανατριχιάζεις εσύ και το βασίλειό σου.
Ο τάφος, η ταφόπλακα, το σκοτάδι, το ποτέ πια, και όλα σου τα υπάρχοντα μπροστά στην πράξη μου και στην επιλογή μου μένουν εμβρόντητα και χάσκουν.
Δημήτρης Λιαντίνης
Γκέμμα (Απόσπασμα)
Σε τούτη την έσχατη ολική πράξη, δεν θα γίνει το δικό σου, αλλά το δικό μου.
Παλεύω τη θέλησή σου. Παλεύω τη δύναμή σου. Σε καταπαλεύω ολόκληρον.
Μπαίνω μέσα στη γη, όταν εγώ αποφασίσω, όχι όταν αποφασίσεις εσύ.
Και σένανε σε αφήνω ρέστο και ταπί.
Με βλέπεις κατεβασμένο στον Άδη αφεαυτού μου και αυτοθέλητα.
Και ανατριχιάζεις εσύ και το βασίλειό σου.
Ο τάφος, η ταφόπλακα, το σκοτάδι, το ποτέ πια, και όλα σου τα υπάρχοντα μπροστά στην πράξη μου και στην επιλογή μου μένουν εμβρόντητα και χάσκουν.
Δημήτρης Λιαντίνης
Γκέμμα (Απόσπασμα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου