ΣΙΩΠΗ

Κι εγώ επιμένω
να ανασαίνω,
σώμα καιρό πεθαμένο.
Μια μελωδία δίχως ουσία,
παλιά, ξεχασμένη θρησκεία.




Κι αν θα με ψάξεις,
μη με φωνάξεις.
Απ' τη σιωπή θα τρομάξεις.
Βουβός ο πόνος
του εκλιπόντος.
Αυτό ποτέ μην ξεχάσεις.

Μες στη σιωπή μου θα μένω,
σώμα γυμνό και θαμένο,
σε μια σκιά ξαπλωμένο
μες στη σιωπή μου θα μένω.