ΤΙΜΩΡΙΕΣ

"Δε χρειάζεται να μου πεις τίποτα" είπε ο Κ. "Αλλά γιατί εξαρτιέσαι τόσο πολύ από την Αμαλία; Το ίδιο συνέβαινε και πριν από την καταστροφή, ή όλα έγιναν ύστερα από αυτήν; Ποτέ δε θα 'θελες να αποκτήσεις την ανεξαρτησία σου; Βρίσκεις πράγματι νόημα σ' αυτήν την εξάρτηση; Εγώ νομίζω πως σα μικρότερη πρέπει να σε υπακούει.



Είτε έφταιγε, είτε όχι, η Αμαλία είναι αυτή που οδήγησε την οικογένεια στην καταστροφή. Αντί λοιπόν να σας ζητάει κάθε μέρα συγγνώμη, αυτή σηκώνει το κεφάλι ψηλότερα απ' όλους, και δε σκοτίζεται για τίποτα, παρά μόνο για τους γονείς της. Δε δείχνει καμιά διάθεση να δει τις υποθέσεις σας, για να χρησιμοποιήσω δικές της εκφράσεις, και όταν κάποια φορά έχει κέφι να σας μιλήσει, τότε "συνήθως σοβαρολογεί, αλλά ακούγεται ειρωνικά". Ή σας επιβάλλεται, γιατί κάνει τη βασίλισσα, εξαιτίας της ομορφιάς της που κάθε τόσο την αναφέρεις; Άκουσε να σου πω, κι οι τρεις μοιάζετε πολύ, αλλά η Αμαλία έχει κάτι το ψυχρό και αλύγιστο, ένα πράγμα που το κατάλαβα μόλις την είδα και επειδή δεν της δίνει καμιά αξία, μου προκαλεί την αποστροφή. Επίσης, αν και μικρότερη, αυτό δε φαίνεται. Έχει τη μορφή των απροσδιόριστης ηλικίας γυναικών, που ούτε μεγαλώνουν, ούτε υπήρξαν ποτέ νέες. Εσύ τη βλέπεις κάθε μέρα' δεν έχεις προσέξει πόση σκληρότητα έχει το πρόσωπό της; Γι' αυτό, όσο το σκέφτομαι, θέλω να δεχτώ πως ο Σορτίνι δεν ένιωσε κανένα πάθος γι' αυτήν' θέλησε μόνο να την τιμωρήσει με το γράμμα εκείνο για το ύφος της".



Ο Πύργος (απόσπασμα)
Φραντς Κάφκα


μετάφραση: Κώστας Προκοπίου