Σκούπισα τα μάτια τα κλαμένα,
έβαψα τα χείλη τα θλιμμένα.
Πέρασα το ρουζ στα μάγουλά μου,
έβαλα λουλούδια στα μαλλιά μου.
Πήρα το φουστάνι το καλό μου,
κρέμασα στολίδια στο λαιμό μου.
Κλείδωσα συρτάρια αναμνήσεις,
έθαψα χιλιάδες συγκινήσεις.
Πότισα τις γλάστρες στο μπαλκόνι,
άναψα τα φώτα στο σαλόνι,
κάλεσα τους φίλους σε τραπέζι
κι έβαλα το ράδιο να παίζει.
Ξεγελώ λοιπόν τον καθένα
πως καημό δεν έχω κανένα!
Αχ καρδιά μου, πώς να σε πείσω
πως δε θα γυρίσει πίσω;
Σάσα Μανέτα
έβαψα τα χείλη τα θλιμμένα.
Πέρασα το ρουζ στα μάγουλά μου,
έβαλα λουλούδια στα μαλλιά μου.
Πήρα το φουστάνι το καλό μου,
κρέμασα στολίδια στο λαιμό μου.
Κλείδωσα συρτάρια αναμνήσεις,
έθαψα χιλιάδες συγκινήσεις.
Πότισα τις γλάστρες στο μπαλκόνι,
άναψα τα φώτα στο σαλόνι,
κάλεσα τους φίλους σε τραπέζι
κι έβαλα το ράδιο να παίζει.
Ξεγελώ λοιπόν τον καθένα
πως καημό δεν έχω κανένα!
Αχ καρδιά μου, πώς να σε πείσω
πως δε θα γυρίσει πίσω;
Σάσα Μανέτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου