ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΖΑΛΗ

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ.
Σε καίει, σε σκορπάει και σε παγώνει.
Μα εσύ σε λίγο δε θα βρίσκεσαι εδώ.
Κάποιοι άλλοι θα παλεύουν με τη σκόνη.





Θέλεις ξανά ν' αποτελειώσεις μοναχός
ένα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει.
Κάτω απ' τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός Θεός.
Μέσ' στις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι.


Ποιοι χάρτες σου ζεστάνανε ξανά το μυαλό;
Ποιες θάλασσες στεγνώνουν στο μικρό σου κεφάλι;
Ποιος άνεμος σε παίρνει πιο μακριά από δω;
Πες μου, ποιο φόβο αγάπησες πάλι;


Σε ποιο όνειρο σε ξύπνησαν βρεμένο, λειψό;
Ποιοι δαίμονες ποτίζουν την καινούρια σου ζάλη;
Ποιος έρωτας σε σπρώχνει πιο μακριά από δω;
Πες μου, ποιο φόβο αγάπησες πάλι;


Το όνειρο που σ' έφερε μια μέρα ως εδώ,
σήμερα καίγεται, σκουριάζει και σε διώχνει.
Μια σε κρατάει στη γη, μια σε ξερνάει στον ουρανό.
Το ίδιο όνειρο σε τρώει και σε γλιτώνει.


Ποια νήματα σ' ενώνουν με μιαν άλλη θηλιά;
Ποια κύματα σε διώχνουν απ' αυτό το λιμάνι;
Ποια μοίρα σε φωνάζει από την άλλη μεριά;
Πες μου, ποιο φόβο αγάπησες πάλι;


Ποια σύννεφα σκεπάσαν τη στεγνή σου καρδιά;
Ποια αστέρια τραγουδάνε την καινούρια σου ζάλη;
Ποιο ψέμα σε κρατάει στην αλήθεια κοντά;
Πες μου, ποιο φόβο αγάπησες πάλι;


Ποιες λέξεις μέσα σου σαπίζουν και δε θέλουν να βγουν;
Ποια ελπίδα σ' οδηγεί στην πιο γλυκιά αυταπάτη;
Ποια θλίψη σε κλωτσάει πιο μακριά από παντού;
Πες μου, ποιος φόβος σε νίκησε πάλι;








Γιάννης Αγγελάκας