Μια φορά
να κοιτούσες τη δική μου παγωνιά!
Μια φορά
να χαϊδέψεις τη δική μου κλειδαριά!
Μια φορά
να τη σπάσεις και να μπεις μες στην καρδιά,
ν’ αρμενίσεις
και ν’ αγγίξεις
τις πληγές μου - μια φορά!
Μια φορά
να κρυφτώ στην αγκαλιά!
Μια φορά
στα δικά μου τα φιλιά
να χανόσουν,
να δινόσουν
δίχως σκέψεις - μια φορά!
Τότε θα 'διωχνες το φόβο,
θα γινόσουν η φωλιά
και πατρίδα αγαπημένη
στη ζωή σου μια φορά!
Μια φορά,
μια στιγμούλα μοναχά
αν μπορούσες να ξεφύγεις,
να τα σπάσεις τα δεσμά
και να 'ρχόσουν άγγελέ μου
να πετάξουμε ψηλά
κι ας καούμε,
κι ας χαθούμε
στ’ ουρανού τη συννεφιά.
Μια φορά
όσα έχω ζήσει,
μια στιγμούλα τόση δα,
μια βουτιά μες στη ματιά σου,
ένα χάδι στα μαλλιά...
μια στιγμή όλη η ζωή μου:
όσα ζήσαμε μαζί
τα κρατάω στην ψυχή μου
να μη νιώθω μοναχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου