ΦΤΑΝΕΙ ΠΟΥ ΚΛΑΙΜΕ

Έρχονται ώρες
που όλα τα φοβάμαι,
όσα θυμάμαι
κι ακόμα με πονούν.
Αυτές τις ώρες,
να το θυμάσαι:
πλάι μου να 'σαι
όταν θα 'ρθούν!
Δίπλα μου να 'σαι,
μαζί σου να με βρουν!

Να μ' αγκαλιάζεις,
για να σ' αισθάνομαι
κι αν δεις να χάνομαι,
να μ' ανεβάζεις.
Να με ησυχάζεις
και να με νοιάζεσαι.
Να με χρειάζεσαι,
όπως κι εγώ.

Έρχονται ώρες
που οι σκέψεις με πληγώνουν
και δεν τελειώνουν
τα "πώς" και τα "γιατί".
Γι' αυτές τις ώρες
κι οι δυο μας φταίμε
κι ό,τι κι αν λέμε
τι ωφελεί;
Φτάνει που κλαίμε
και που είμαστε ΜΑΖΙ!


Ελένη Ζιώγα