Ονόμαζε την αυτοκαταστροφή της χόμπυ, ένα παιχνίδι ισορροπίας ανάμεσα σε δύο καταστάσεις: ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο.
"Αυτό το ταξίδι ξέρω: να πεθαίνω και ν' ανασταίνομαι"
Έφτασε στο σημείο να μην μπορεί να πεθάνει και να μη θέλει να ζήσει:
"Γιατί έζησα πάλι;"