Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011

ΝΑ ΓΕΛΑΣ

Κάθε βράδυ κουρνιάζω στην αγκαλιά σου.
Κάθε πρωί, μισοκοιμισμένη, οι πρώτες λέξεις:
"Καλημέρα αγάπη μου!"
Στιγμές γαλήνης.


...και μετά η αλήθεια, το φως,
η μοναξιά...
τρέξιμο, υποχρεώσεις, αγώνας, κούραση,
προβλήματα, προβλήματα, προβλήματα...

Τι νόημα έχει;
Ό,τι κι αν κάνω δε θα το δεις ποτέ.
...κι ακόμα σου μιλάω.
Ακόμα σε ρωτάω.
Ακόμα λαχταρώ ένα βλέμμα επιδοκιμασίας...

κι εσύ εκεί. Στα δικά σου.
Δεν ξέρω πώς είσαι,
δεν ξέρω τι κάνεις.
Συντροφιά μοναδική οι λιγοστές φωτογραφίες σου.
Μια ευχή: να γελάς αγάπη μου...
όπως εκεί.
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: