ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΞΕΧΝΑΣ

Χρόνια ψάχνεσαι, γυρίζεις,
μ' ό,τι αγάπησες χωρίζεις
πεταλούδα της φωτιάς.





Στ' ανοιχτά του παραδείσου
είναι κι οι όχθες της αβύσσου
αν δεν ξέρεις πού πατάς.


Ποιο Θεό ζητάς;
Ποιο δαίμονα ξυπνάς;
Μάτια μου ξεχνάς 
στα μάτια να κοιτάς.


Έχεις μπει σ' όλα τα κόλπα
με το "βλέπε - άκου - σώπα",
όμως σπάνια γελάς.


Φεύγουν όνειρα σαν τρένα,
βιαστικά και δίχως φρένα
κι εσύ, ούτε τ' ακουμπάς!










Λίνα Δημοπούλου