...
"Όλα άρχισαν απλά, με ρουτίνα. Ο γιατρός Χουβενάλ Ουρμπίνο είχε γυρίσει στην κρεβατοκάμαρα, την εποχή που πλενόταν ακόμα χωρίς βοήθεια, κι είχε αρχίσει να ντύνεται χωρίς ν' ανάψει το φως. Εκείνη βρισκόταν, όπως συνήθως αυτήν την ώρα, στη ζεστή εμβρυϊκή της κατάσταση, κλειστά μάτια, απαλή αναπνοή κι εκείνο το μπράτσο σε κίνηση θρησκευτικού χορού πάνω στο κεφάλι. Αλλά ήταν μισοκοιμισμένη όπως πάντα κι εκείνος το ήξερε. Μετά από ένα παρατεταμένο σούσουρο των κολαρισμένων λινών ρούχων μες στο σκοτάδι, ο γιατρός Ουρμπίνο είπε μονολογώντας.
"Πάει μια εβδομάδα που πλένομαι χωρίς σαπούνι".
Τότε εκείνη ξύπνησε για τα καλά, θυμήθηκε και τα έβαλε μ' όλον τον κόσμο, γιατί πραγματικά είχε ξεχάσει να βάλει σαπούνι στο μπάνιο. Είχε προσέξει πως έλειπε πριν τρεις μέρες, όταν ήταν ήδη κάτω από το ντους και είχε σκεφτεί να το βάλει αργότερα, αλλά ύστερα το ξέχασε μέχρι την επομένη. Την τρίτη μέρα συνέβει ακριβώς το ίδιο. Στην πραγματικότητα, δεν είχε περάσει μια βδομάδα, όπως έλεγε εκείνος για να της ρίξει μεγαλύτερο φταίξιμο, αλλά τρεις ασυγχώρητες μέρες κι ο θυμός που την έπιασαν να σφάλλει, την έκανε έξω φρενών. Όπως πάντα αμύνθηκε με επίθεση.
"Εγώ πλύθηκα όλες αυτές τις μέρες, φώναξε έξαλλη, κι είχε σαπούνι".
Παρόλο που εκείνος γνώριζε, και με το παραπάνω, την πολεμική της τακτική εκείνη τη φορά δεν μπόρεσε να την υποφέρει. Πήγε να μείνει, με κάποια επαγγελματική δικαιολογία, στα διαμερίσματα των εσωτερικών ιατρών του Νοσοκομείου του Ελέους κι εμφανιζόταν στο σπίτι μόνο για ν' αλλάξει ρούχα το απόγευμα πριν από τις επισκέψεις του. Εκείνη έτρεχε στην κουζίνα όταν τον άκουγε να φτάνει, παριστάνοντας, πως κάτι έκανε κι έμενε εκεί ώσπου ν' ακούσει τον καλπασμό των αλόγων της άμαξας. Κάθε φορά, στους επόμενους τρεις μήνες, που προσπάθησαν να λύσουν τη διαφορά, το μόνο που κατάφεραν ήταν να τη μεγαλώσουν. Εκείνος δεν ήταν διατεθειμένος να επιστρέψει όσο αυτή δεν παραδεχόταν πως δεν υπήρχε σαπούνι στο μπάνιο κι εκείνη δεν ήταν διατεθειμένη να τον δεχτεί, όσο αυτός δεν αναγνώριζε πως έλεγε ψέματα επίτηδες, για να την τυραννάει."
...
GABRIEL GARCIA MARQUEZ
Μετάφραση: Κλαίτη Σωτηριάδου - Μπαράχας
"Όλα άρχισαν απλά, με ρουτίνα. Ο γιατρός Χουβενάλ Ουρμπίνο είχε γυρίσει στην κρεβατοκάμαρα, την εποχή που πλενόταν ακόμα χωρίς βοήθεια, κι είχε αρχίσει να ντύνεται χωρίς ν' ανάψει το φως. Εκείνη βρισκόταν, όπως συνήθως αυτήν την ώρα, στη ζεστή εμβρυϊκή της κατάσταση, κλειστά μάτια, απαλή αναπνοή κι εκείνο το μπράτσο σε κίνηση θρησκευτικού χορού πάνω στο κεφάλι. Αλλά ήταν μισοκοιμισμένη όπως πάντα κι εκείνος το ήξερε. Μετά από ένα παρατεταμένο σούσουρο των κολαρισμένων λινών ρούχων μες στο σκοτάδι, ο γιατρός Ουρμπίνο είπε μονολογώντας.
"Πάει μια εβδομάδα που πλένομαι χωρίς σαπούνι".
Τότε εκείνη ξύπνησε για τα καλά, θυμήθηκε και τα έβαλε μ' όλον τον κόσμο, γιατί πραγματικά είχε ξεχάσει να βάλει σαπούνι στο μπάνιο. Είχε προσέξει πως έλειπε πριν τρεις μέρες, όταν ήταν ήδη κάτω από το ντους και είχε σκεφτεί να το βάλει αργότερα, αλλά ύστερα το ξέχασε μέχρι την επομένη. Την τρίτη μέρα συνέβει ακριβώς το ίδιο. Στην πραγματικότητα, δεν είχε περάσει μια βδομάδα, όπως έλεγε εκείνος για να της ρίξει μεγαλύτερο φταίξιμο, αλλά τρεις ασυγχώρητες μέρες κι ο θυμός που την έπιασαν να σφάλλει, την έκανε έξω φρενών. Όπως πάντα αμύνθηκε με επίθεση.
"Εγώ πλύθηκα όλες αυτές τις μέρες, φώναξε έξαλλη, κι είχε σαπούνι".
Παρόλο που εκείνος γνώριζε, και με το παραπάνω, την πολεμική της τακτική εκείνη τη φορά δεν μπόρεσε να την υποφέρει. Πήγε να μείνει, με κάποια επαγγελματική δικαιολογία, στα διαμερίσματα των εσωτερικών ιατρών του Νοσοκομείου του Ελέους κι εμφανιζόταν στο σπίτι μόνο για ν' αλλάξει ρούχα το απόγευμα πριν από τις επισκέψεις του. Εκείνη έτρεχε στην κουζίνα όταν τον άκουγε να φτάνει, παριστάνοντας, πως κάτι έκανε κι έμενε εκεί ώσπου ν' ακούσει τον καλπασμό των αλόγων της άμαξας. Κάθε φορά, στους επόμενους τρεις μήνες, που προσπάθησαν να λύσουν τη διαφορά, το μόνο που κατάφεραν ήταν να τη μεγαλώσουν. Εκείνος δεν ήταν διατεθειμένος να επιστρέψει όσο αυτή δεν παραδεχόταν πως δεν υπήρχε σαπούνι στο μπάνιο κι εκείνη δεν ήταν διατεθειμένη να τον δεχτεί, όσο αυτός δεν αναγνώριζε πως έλεγε ψέματα επίτηδες, για να την τυραννάει."
...
GABRIEL GARCIA MARQUEZ
Μετάφραση: Κλαίτη Σωτηριάδου - Μπαράχας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου