Ακριβώς ένα χρόνο πριν έκατσες δίπλα μου.
Και γελούσες, και μ' ακουμπούσες.
Σήμερα, κρυμμένα σ' ένα παλιό βιβλίο
βρήκα μερικά χαρτιά με στίχους του Καβάφη.
Στίχους που 'λεγαν πόσο πολύ μοιάζουμε.
Δεν πρόλαβα να στο πω αγάπη μου.
Ήρθες κι έφυγες τόσο βιαστικά.
Δε με ρώτησες και δε σου είπα.
Δεν προλάβαμε αγάπη μου.
Κι εγώ που έχω τόσα να σου πω
συνεχίζω να σου μιλάω όπως πριν...
κι εσένα που σου χαϊδεύουν το λαιμό άλλες φωνές,
δεν μπορείς ν' ακούσεις τη δική μου.
Δε θέλεις ν' ακούσεις τη δική μου.
Και γίνομαι ένας ψίθυρος.
Δε μ' ακούς... δε με βλέπεις.
Μιλάω στα μάτια, στα χείλη, στο λαιμό σου.
Οι λέξεις τυλίγουν όλο το κορμί σου,
αλλά εσύ δε μ' ακούς.
Νιώθεις μόνο τη ζεστασιά...
Νιώθεις μόνο την αγάπη...
Και γελούσες, και μ' ακουμπούσες.
Σήμερα, κρυμμένα σ' ένα παλιό βιβλίο
βρήκα μερικά χαρτιά με στίχους του Καβάφη.
Στίχους που 'λεγαν πόσο πολύ μοιάζουμε.
Δεν πρόλαβα να στο πω αγάπη μου.
Ήρθες κι έφυγες τόσο βιαστικά.
Δε με ρώτησες και δε σου είπα.
Δεν προλάβαμε αγάπη μου.
Κι εγώ που έχω τόσα να σου πω
συνεχίζω να σου μιλάω όπως πριν...
κι εσένα που σου χαϊδεύουν το λαιμό άλλες φωνές,
δεν μπορείς ν' ακούσεις τη δική μου.
Δε θέλεις ν' ακούσεις τη δική μου.
Και γίνομαι ένας ψίθυρος.
Δε μ' ακούς... δε με βλέπεις.
Μιλάω στα μάτια, στα χείλη, στο λαιμό σου.
Οι λέξεις τυλίγουν όλο το κορμί σου,
αλλά εσύ δε μ' ακούς.
Νιώθεις μόνο τη ζεστασιά...
Νιώθεις μόνο την αγάπη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου