Ένας από τους λόγους που κάνουν το συγχρωτισμό με τα παιδιά τόσο ευχάριστο και απολαυστικό είναι το γεγονός ότι σφύζουν από αισθήματα. Όταν χαίρονται που σας βλέπουν, αισθάνονται πραγματικά τη χαρά τους. Όταν σας αγαπούν, αισθάνονται πραγματικά την αγάπη.
Ως παιδιά είχαμε όλοι αυτή την ικανότητα να βιώνουμε έντονα τα πάντα, αλλά, συχνά, με την ενηλικίωση χάνουμε αυτή την ικανότητα. Κάθε φορά που αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις και τις απογοητεύσεις της ζωής, νεκρώνουμε τα αισθήματά μας. Αποφεύγοντας να νιώσουμε θυμό, θλίψη, φόβο και δυστυχία, χάνουμε και την ικανότητα να νιώσουμε αγάπη, χαρά, ευγνωμοσύνη και γαλήνη. Μπορούμε όμως να παραμείνουμε ανοιχτόκαρδοι, αν φροντίσουμε να μην καταπιέζουμε τα αρνητικά συναισθήματα.
Αν δεν καταλάβουμε και δε δοκιμάσουμε την απελευθέρωση των αρνητικών συναισθημάτων, θα ανησυχούμε συνέχεια και θα φοβόμαστε ότι θα μας πτοήσουν. Ωστόσο, από τη στιγμή που θα μάθουμε πώς πρέπει να βιώνουμε και τα τέσσερα θεραπευτικά συναισθήματα, θα μπορέσουμε όχι μόνο να επουλώσουμε μια ραγισμένη καρδιά, αλλά και να φροντίσουμε να γίνει πιο γερή και δυνατή από πριν. Όσο κι αν αυτό σας φαίνεται περίεργο κι απίθανο αυτήν τη στιγμή, ύστερα από την επούλωση μιας ραγισμένης καρδιάς, αυξάνεται η ικανότητά μας να αγαπήσουμε και να απολαύσουμε τη ζωή, καλύτερα από πριν.
John Gray
"Άρης και Αφροδίτη
...νέο ξεκίνημα"
Μετάφραση: Μαρία Σακκή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου