ΕΙΧΑ ΑΝΑΓΚΗ

Είχα ανάγκη από μια σπίθα

κι εσύ ήσουνα η στάχτη.

Είχα ανάγκη από 'να ρόδο

κι εσύ ήσουνα το αγκάθι!

Είχα ανάγκη μια σου λέξη

κι εσύ άκρα σιωπή!

Είχα ανάγκη ένα φίλο

κι εσύ σύρραξη εχθρική!

Είχα ανάγκη ένα χάδι,

ένα φιλί μες στο σκοτάδι,

μια αγκαλιά να μη φοβάμαι,

ένα δάκρυ όταν λυπάμαι.

Δεν μπορούσα πια να κλάψω,

να πονέσω, να φωνάξω!

Ό,τι το κρατούσα χρόνια,

τώρα να το θάψω αιώνια!

Κλόουν να 'μαι!

Να γελάω!

Ό,τι γίνεται, όπου πάω...

σα να μη με νοιάζει διόλου

η κατάντια αυτού του κόσμου!

Είχα ανάγκη από 'να χέρι!

Ένα χάδι, έν' αστέρι!

Έναν ψίθυρο στ' αφτί μου,

να μη φοβηθεί η ψυχή μου!

Είχα ανάγκη ηρεμία!

Όχι φωνές και φασαρία!

Μ' όλα τ' άλλα είχα χορτάσει!

Ο καιρός τα 'χε μοιράσει!

Είχα ανάγκη ένα βλέμμα,

να κοιτάει μόνο εμένα!

Κι όχι ό,τι τραγουδούσε,

περπατούσε ή σταματούσε!

Είχα ανάγκη ένα "θέλω!"

κι αυτό το 'κανες μπ...δέλο!

Είπες πως σου βάζω όρους

και στα αισθήματά σου φόρους!

Κι όλ' αυτά που επιθυμούσα

ευχαρίστως τα πετούσα

για να 'ρθείς κοντά μου πάλι

έστω μόνο για ένα βράδυ!

Μες στα χέρια σου να ζούσα

όλα όσα λαχταρούσα

γιατί μόνο εσύ μωρό μου

σταματάς το λογικό μου!