Αχ καρδιά μου μικρή
μόνη μέσα στη γη- πόσα χρόνια πια να 'ναι;
Μοναχή προχωράς,
τους πλανήτες μεθάς
που για σένα γυρνάνε.
Μα σε ξένη τροχιά
ποιος ν' αντέξει κοντά;
Θα καεί και το ξέρει.
Έτσι ήρθα κι εγώ.
Σαν κομήτης θαρρώ.
Προκειμένου να ζω
μες στο κρύο αυτό
πήρα φόρα να μπω
στην τροχιά σου να κάψω
μες σε μία στιγμή
το παλιό μου κορμί
να τ' ανατινάξω.
Ποιος ο λόγος να ζεις,
να γυρίζεις τριγύρω,
αν δεν μπεις μια φορά
σε ζεστή αγκαλιά
και ας είναι για λίγο...
Μια μικρούλα πληγή
σου αφήνω εκεί
το κορμί μου που καίω
μα αυτή την πληγή
δεν αντέχεις εσύ
και γι' αυτό καταρρέω.
Αχ καρδιά μου μικρή
μη ζητάς αφορμή
την τροχιά σου ν' αλλάξεις.
Βρες κι εσύ την πυγμή.
Έλα, πάμε μαζί
και το πριν μην κοιτάξεις!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου