ΤΑ ΚΟΡΜΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΧΑΙΡΙΑ

Τα κορμιά και τα μαχαίρια
κάποτε αλλάζουν χέρια.
Τα σημάδια τους αφήνουν,
που πονάνε και δε σβήνουν.





Άγγιξέ με, φίλα με, μύρισέ με,
κρύψου μέσα μου, κατοίκησέ με.
Σαν παλιό κρασάκι φύλαξέ με.
Ένα κορμί δεν είναι μόνο αγκαλιά.
Αχ! Ένα κορμί δεν είναι μόνο αγκαλιά!
Είναι μια πατρίδα, που θα γίνει ξενιτιά!

Τα πουλιά και τα τριζόνια
τραγουδάνε τόσα χρόνια
κι από την ανατριχίλα
κοκκινίζουνε τα μήλα.


Άγγιξέ με, φίλα με, μύρισέ με,
κράτα με σφιχτά!
Σαν παλιό κρασάκι φύλαξέ με.
Ένα κορμί δεν είναι μόνο αγκαλιά.
Αχ! Ένα κορμί δεν είναι μόνο αγκαλιά!
Είναι μια πατρίδα, που θα γίνει ξενιτιά!

Τα κορμιά και τα μαχαίρια
μη βρεθούν σε λάθος χέρια.
Κάποιο φονικό θα γίνει
και ποιος παίρνει την ευθύνη.

Μέσα στης γιορτής το κέφι
πιο ψηλά κρατάει το ντέφι
όποιος πόνεσε και ξέρει
γλύκα που 'χει το μαχαίρι!








Μιχάλης Γκανάς