ΑΠΟΥΣΙΑ

Γυρίζω σπίτι μοναχός άλλη μια νύχτα.
Μια καληνύχτα σου γυρεύω ο φτωχός.
Ξεθεωμένος από ψέματα, παζάρια και καπνούς,
όλα τ' αδέσποτα ρωτώ μήπως σε είδαν.
Πού να σε βρω;

Της αγάπης την ουσία,
τη μετρώ στην απουσία
κι όλο γίνομαι κομμάτια
πράσινα, γλυκά μου μάτια.

Όσα κι αν ήξερα, τα ξέχασα κοντά σου
και τη ματιά σου έχω μόνο φυλαχτό.
Μ' ένα χαμόγελο τα σύννεφα σκορπίζεις
και με φωτίζεις μ' ένα φως αληθινό.
Αληθινό!


Μιλτιάδης Πασχαλίδης