ΜΙΚΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά.
Τα χρόνια μου είχαν ρίζες,
ήταν δέντρα που τα 'ντυσε με φύλλα η καρδιά
και τ' άφησε ν' ανθίζουν μες στην πέτρα.



Δεν έκανα ταξίδια μακρινά.
Οι άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση.
Οι φίλοι μου φεγγάρια ήταν,
νησιά που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει.

Το πιο μακρύ ταξίδι μου, εσύ.
Η νύχτα εσύ, το όνειρο της μέρας.
Μικρή πατρίδα, σώμα μου κι αρχή.
Η γη μου εσύ, ανάσα μου κι αέρας.

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά.
Ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει.
Σε όνειρα, σ' αισθήματα υγρά,
το μυστικό τον κόσμο ν' ανασάνει.


Παρασκευάς Καρασούλος