«Οι αρχαίοι Ιάπωνες είχαν τελειοποιήσει στον ύψιστο βαθμό τους κανόνες της μάχης», του απάντησε η θεία Μάρθα, «κι εδώ είναι που ταιριάζει το ζεν. Νομίζω πως δεν ξέρεις τι είναι.
Είναι η σκέψη του κενού. Η μη σκέψη της σκέψης».
«Δεν καταλαβαίνω τίποτε», έκανε ο Τεό. «Η μη σκέψη;»
«Αν σκέφτεσαι ότι σκέφτεσαι, εξακολουθείς να σκέφτεσαι, σωστά;» του είπε εκείνη. «Θα τα μάθεις αυτά στην τελευταία τάξη, όταν μελετήσεις τη φιλοσοφία του Ντεκάρτ: για να πραγματοποιήσει κανείς την τέλεια πράξη, πρέπει να φτάσει στην κενότητα της σκέψης».
…………………………………………………………….
Η τέχνη του πολέμου που είχε κληροδοτήσει στους Ιάπωνες η παράδοση ζεν αφορούσε την απόλυτη εγκατάλειψη του «εγώ», έτσι ώστε να μπορεί κανείς να εφαρμόσει καλύτερα τις κινήσεις του εχθρού. Κι η τοξοβολία δε σκόπευε ποτέ καλύτερα παρά τη στιγμή που το βέλος έφευγε από μόνο του ύστερα από μια τέλεια χειρονομία, η οποία δηλαδή είχε συντελεστεί σε κατάσταση κενότητας. Αν σημάδευε κανείς προσεκτικά, θα βρισκόταν σε τόσο μεγάλη ένταση ώστε δε θα πετύχαινε το στόχο` αντίθετα, αν γινόταν ένα με το βέλος, αν το πνεύμα έπαυε να κυριαρχεί, τότε και το τόξο και το βέλος θα έφταναν στον προορισμό τους. Για να τα καταφέρεις, πρέπει ν’ αφεθείς ολοκληρωτικά.
……………………………………………………………..
«Δεν είστε απ’ αυτούς που εγκαταλείπουν», είπε η Ασίκο.
«Όχι!» ξεφώνισε η θεία Μάρθα. «Θέλω να είμαι ελεύθερη εγώ!»
«Υπάρχει μεγαλύτερη ελευθερία απ’ την εγκατάλειψη του εαυτού μας;» ρώτησε η Ασίκο.
«Ο αυτοέλεγχος, μικρούλα μου. Σ’ εμάς, υπάρχει το δόγμα της αυτοκυριαρχίας. Αναγκάζουμε τον εαυτό μας να σκεφτεί καθαρά. Παρεμπιπτόντως, μου λέτε γιατί μαθαίνετε γαλλικά, σας παρακαλώ;»
«Για να βρω καμιά δουλειά», απάντησε η Ασίκο. «Κι έπειτα, γιατί γνωρίζω λίγο τη Γαλλία, όπου μπορεί μια κοπέλα να διαλέξει τον άντρα της. Ενώ εδώ γίνονται άλλα…»
«Και θέλει να διαλέξει ελεύθερα τον άντρα της», σάρκασε η θεία Μάρθα. «Τι αντίφαση! Τι απόγινε η περίφημη εγκατάλειψή σας;»
Η Ασίκο κοκκίνισε κι έσκυψε το κεφάλι.
«Μη στενοχωριέσαι», είπε ο Τεό πιάνοντάς της το χέρι. «Είναι απότομη αλλά όχι κακιά. Θέλει πάντα να περνάει το δικό της. Εγώ καταλαβαίνω τι θες να πεις».
«Αλήθεια;» μουρμούρισε η Ασίκο δίχως ν’ ανοίξει τα μάτια της.
«Θέλεις να διαλέξεις την ευτυχία σου κι ύστερα ν’ αφεθείς», ψιθύρισε ο Τεό. «Έλα, κοίταξέ με».
Σιγά σιγά, εκείνη ανασήκωσε το κεφάλι και τον κοίταξε διστακτικά.
«Μπορείς και καλύτερα», επέμεινε ο Τεό. Μην το σκέφτεσαι!»
Η Ασίκο κάρφωσε πάνω του ένα βλέμμα λαμπερό.
«Βλέπεις, θεία Μάρθα, αυτό είναι το ζεν», της είπε ο Τεό γοητευμένος.
Το παιχνίδι των Θεών (Αποσπάσματα)
Catherine Clement
Μετάφραση: Μαρία Χωρεάνθη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου