ΣΩΣΕ ΜΕ

Με τα χέρια σου απόψε

πάρε το σκοινί και κόψε

ό,τι με κρατάει δεμένη,

στο κενό φυλακισμένη.

Διώξε πια το φάντασμά του

που όλο με τραβάει κοντά του.

Σ’ ένα σπίτι στοιχειωμένο

τι έχω για να περιμένω;

Πέταξέ τον μακριά μου

απ’ τη σκέψη, την καρδιά μου.

Δεν αντέχω στα όνειρά μου

να εισβάλει άθελά μου!

Βάλε μουσική και ήχους,

ντύσ’ τα με δικούς σου στίχους

να μην είν’ όλα γραμμένα

για φιλιά φαρμακωμένα.

Σβήσ’ τον ήχο της φωνής του,

την ηχώ της σιωπής του.

Πάρ’ τα χάδια, τα φιλιά του,

και τον ψεύτη έρωτά του.

Μείνε το αντίθετό μου

αφού τ’ άλλο το μισό μου

την αγάπη μου δε θέλει

και τα βέλη αποφεύγει.

Κάνε με να σ’ αγαπήσω

και τα μάγια του να λύσω,

να μη μένω δίχως σώμα

να πεθαίνω στον αιώνα.

Η αγάπη στην καρδιά σου

να ‘ναι η μόνη συντροφιά σου.

Φίλα με κι ανέβασέ με,

σήμερα ελευθέρωσέ με.

Σώσε με για να σωθούμε,

στο «μαζί» να ενωθούμε

και να είναι όλα ωραία

με τους φίλους μας παρέα.