ΓΕΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΜΕΝΑ

Γύρισα κι ήσουν εκεί.

Χωρίς χαμόγελο,

χωρίς θυμό.

Το πρώτο βλέμμα.

Με τη σπίθα του πνεύματος

και τη ζεστασιά της ψυχής.

ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ...

Πάλι εσύ!

Δε μ' αφήνεις στιγμή!

Τι ζητάς;

Πες μου - τι;

ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ!

Υγρασία.
Αυτή η πόλη με πνίγει!
Κόβει την ανάσα!

Αυτή η πόλη που μ' έστειλες.

Η τελευταία σου οδηγία...

η πληγή που δεν κλείνει.

ΑΧ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΜΙΚΡΗ

Αχ καρδιά μου μικρή

μόνη μέσα στη γη

- πόσα χρόνια πια να 'ναι;

Μοναχή προχωράς,

τους πλανήτες μεθάς

που για σένα γυρνάνε.

ΠΕΣ ΤΗΝ ΕΥΧΗ

Πες εσύ μια ευχή

της ψυχής σου κραυγή

κι εγώ πλάι σου θα 'μαι

να μετρώ τις πληγές,

να ζηλεύω το χθες,

μοναχή να κοιμάμαι.

ΓΥΝΑΙΚΕΣ - ΘΕΡΙΑ

Γυναίκες - θεριά

με νύχια γαμψά

και μάσκα αγγέλου

στο φως σου πενθούν,

απ' το αίμα σου ζουν,

την ανάσα σου κλέβουν!

ΛΟΓΙΑ

Λόγια σ' επανάληψη

κάνουνε κατάληψη

μ' επαναστάτη ήχο.

ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ

Λογαριασμοί παλιοί,

μεγάλοι και μικροί,

πετάνε στον αιθέρα.

ΑΚΟΜΑ

Αυτό που φοβόμουν...

όλα αλλιώς.
Τίποτα δικό σου.

Όλα ξένα.

ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ

Όταν τα χέρια σου έρχονται,
αγάπη μου, προς τα δικά μου,

τι μου φέρνουν πετώντας;

Ο ΒΥΘΟΣ ΣΟΥ

Εγώ άμα σε φιλώ
θα είμαι πια παιδί δικό σου
και όταν καίει το μέτωπό σου
εγώ θα σε φιλώ
και θα σου παίρνω τον καημό σου.

 

ΑΠΟΦΕΥΓΟΝΤΑΣ ΝΑ ΝΙΩΣΟΥΜΕ ΘΥΜΟ, ΘΛΙΨΗ, ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΙΑ...

Ένας από τους λόγους που κάνουν το συγχρωτισμό με τα παιδιά τόσο ευχάριστο και απολαυστικό είναι το γεγονός ότι σφύζουν από αισθήματα. Όταν χαίρονται που σας βλέπουν, αισθάνονται πραγματικά τη χαρά τους. Όταν σας αγαπούν, αισθάνονται πραγματικά την αγάπη.

ΕΤΣΙ Μ' ΑΡΕΣΕΙ!

Έτσι μ' αρέσει!
Να σ' αγαπάω ψεύτικα,
να σου σφυρίζω κλέφτικα...
να σκίζομαι για σένα,
να ντρέπεσαι για μένα!
Έτσι μ' αρέσει!

 

ΜΑ ΤΙ ΝΑ 'ΝΑΙ;

Μια δροσιά και μία κάφτρα
στου ανέμου τα κατάρτια

φέρνει ζάλη και σκορπιέται

και στον πόλεμο νικιέται.

Σ' ΑΓΑΠΑΩ ΚΑΙ ΦΕΥΓΩ

Αν μου έλεγε κάποιος
πως θα έφτανε η μέρα
ό,τι αγάπησα λάθος
κι ότι κέρδισα σφαίρα
που δε βγαίνει απ' το στήθος

και αφήνει σημάδι,
πως η αλήθεια χωράει,

ξαφνικά στο σκοτάδι,

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΕΙ

Μεγάλο δέντρο ο στεναγμός,

μεγάλη κι η σκιά του.
Απλώνει ρίζες στην ψυχή,

στο σώμα τα κλαδιά του.
Μα όπως ανοίγει ένα πουλί

φτερούγα στον αέρα,
το δέντρο γίνεται γιορτή

και φτερουγίζει η μέρα!

ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΜΑΧΑΙΡΙΑ

Είχα κάποτε μια αγάπη,

θάλασσα πλατιά.
Αεράκι δίχως ψύχρα,

φεγγαράκι μες στη νύχτα
και στον ουρανό μου ξαστεριά.

ΤΟΥ ΠΟΘΟΥ Τ' ΑΓΡΙΜΙ

Του πόθου τ' αγρίμι

δεν τρώει, δεν πίνει,
δεν ξαποσταίνει!

ΞΑΦΝΙΚΟΣ ΕΡΩΤΑΣ

Έλα λίγο...

μόνο για λίγο!
Ζω και ξαναζώ

κάθε μας στιγμή!
Σε χώρο μυστικό,

καρδιά μου, σ' ανταμώνω!

Η ΠΡΩΤΗ ΜΑΣ ΦΟΡΑ

Έτσι όπως σ' έχω αγκαλιά
κι έχεις ακουμπήσει

στα σεντόνια,
"Θεέ μου" λέω

"η πρώτη μας βραδιά,
κάνε να κρατήσει

χίλια χρόνια!"

 

ΑΣ ΓΙΝΟΤΑΝ ΘΕΕ ΜΟΥ!

Ένα τρένο που φεύγει...

πάνω σε ράγες τρέχει.

Σίγουρη διαδρομή.

ΘΕΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΕΤΕ ΤΟΝ ΨΥΧΙΑΤΡΟ

Η κρίση φέρεται να εντείνει τα ψυχοσωματικά προβλήματα

Η κρίση φαίνεται ότι έχει φέρει αύξηση της απασχόλησης για τους ψυχιάτρους, καθώς σύμφωνα με την Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία ολοένα και περισσότεροι Έλληνες απευθύνονται σε αυτούς. Αντίδοτο στο αυξανόμενο άγχος και προβληματισμό που φέρνει η κρίση, υποστηρίζουν οι ειδικοί, είναι μια μαχητική και θετική στάση ζωής απέναντι στα προβλήματα.

ΟΠΟΙΟΣ ΦΕΥΓΕΙ

Όποιος φεύγει,
αργοπεθαίνει.
Απ' την ψυχή του κάτι σκορπάει εδώ.

ΕΣΑΕΙ

Ό,τι κάνεις ανούσιο.

Η Ιθάκη μια αγκαλιά που σ' εξορίζει.

Τόσα χρόνια αναζήτησης...

τόσες κακουχίες...

ΕΣΥ "ΝΟΡΜΑΛ"; ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ!

Αλήθεια, έχεις καταλάβει πόσο ξεχωριστός είσαι;

Πόσο επηρεάζεις όποιον βρεθεί, έστω και για λίγο δίπλα σου;

Ό,τι πεις, ό,τι κάνεις, αυτόματα γίνεται το "σωστό!"

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΞΕΡΩ

Μπορεί να είσαι ο γλυκός,

υπέροχος άνθρωπος που γνώρισα.

Μπορεί να είσαι ο σκληρός θεός
που βλέπει από ψηλά και μόνο τιμωρεί.

ΜΕ ΠΝΙΓΕΙ ΤΟΥΤΗ Η ΣΙΩΠΗ

Υγρό το βράδυ, σκυθρωπό.
Αργεί να ξημερώσει...
στο σπίτι μέσα το κλειστό
ερημιά έχει φυτρώσει!

ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ

Η πόλη άναψε τα φώτα της και φεύγει
μ' ένα τρενάκι λούνα παρκ στο πουθενά.
Σαν το κορμί σου που απ' τα χέρια μου ξεφεύγει
κι αναζητάει σε ξένα χέρια τη χαρά.

 

ΠΟΤΕ

Ποτέ - τόσες νύχτες για σένα!
Ποτέ - τόσο εσύ πουθενά!
Κι εκεί που σε παίρνω για ψέμα,
στο αίμα μου μπαίνεις ξανά!
Κι εγώ που χρόνια ζω για σένα...

ΕΠΕΣΤΡΕΦΕ

Επέστρεφε συχνά και παίρνε με,

αγαπημένη αίσθησις επέστρεφε και παίρνε με -

ΗΔΟΝΗ

Χαρά και μύρο της ζωής μου η μνήμη των ωρών

που ηύρα και που κράτηξα την ηδονή ως την ήθελα.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΣΤΗ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Η απουσία του πατέρα

Ο πατέρας μπορεί να λειτουργήσει ως εξισσοροπίστης στη μοναδική δυαδική σχέση που δημιουργείται από την πρώτη στιγμή της γέννησης ανάμεσα στη μητέρα και στο παιδί. Ο πατέρας δηλαδή είναι πολύτιμος αρωγός ώστε να κοπεί ο ομφάλιος λώρος που συνδέει τη μητέρα με το παιδί. Η απουσία του πατέρα σ' αυτή τη δυαδική σχέση αφήνει το παιδί σε μια σχέση προσκόλλησης με τη μητέρα του.

 

ΕΡΜΗΝΕΥΟΝΤΑΣ ΑΛΛΙΩΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

Οι περισσότεροι από εμάς πιστεύουμε ότι  οι άνθρωποι, που ως παιδιά έκαναν περήφανους τους γονείς τους (είχαν διάφορες δυνατότητες και ταλέντα για τα οποία τους επαινούσαν και τους θαύμαζαν, ήταν άριστοι μαθητές, φρόντιζαν από πολύ μικρά τα μικρότερα αδέρφια τους κ.λ.π.) θα πρέπει να έχουν μια ισχυρή και σταθερή αυτοπεποίθηση. Συμβαίνει όμως ακριβώς το αντίθετο. Τα πάνε καλά, συχνά πολύ καλά, σε οτιδήποτε κάνουν, οι άλλοι τους θαυμάζουν και τους ζηλεύουν και είναι επιτυχημένοι.

 

ΨΕΜΑΤΑ!

Πήρα την τύχη μου στον ώμο,

τη μοναξιά φόρεσα ρούχο
και βγήκα νύχτα μες στο δρόμο
με το παράπονο που σου 'χω.

 

ΣΟΥ 'ΧΑ ΠΕΙ ΠΩΣ ΠΕΦΤΕΙΣ ΕΞΩ

Μη μου μιλάς για τη βροχή
και για των αστεριών τη σκόνη.
Είναι σκληρή η εποχή.
Ρομαντισμούς δεν τους σηκώνει.
Φεύγω γιατί έχω ψυχή
κι η αγάπη σου με ταπεινώνει!

 

ΕΣΥ ΒΑΡΕΘΗΚΕΣ ΝΩΡΙΣ

Θα φύγω, αφού δεν έχω δυο ψυχές
ν' αντέξω αυτά που έζησα μαζί σου.
Εσύ ποτέ δεν είχες ενοχές
και δεν τιμάς και την υπογραφή σου.

 

ΑΝΗΣΥΧΩ

Αφού με βάζεις στο περιθώριο,
να επιμένω είναι κουτό.
Όλα τα ίχνη μου θα εξαφανίσω,
δρόμο θ' αλλάξω και θα χαθώ.

 

Α ΡΕ ΕΡΜΗ ΕΛΛΑΔΑ!!

Μπορεί να έχω ταυτότητα, ΑΦΜ, εθνικότητα καταγεγραμμένη (δεν ξέρω από ποιον), αλλά νιώθω μειονότητα μέσα στα γεωγραφικά αλλά και στα κοινωνικά όρια της χώρας. 

Δεν είμαι σε ομάδα, αλλά ούτε ανήκω σε πολιτικό χώρο. Δεν έχω κοινά ενδιαφέρονται με κανέναν και το μόνο που με δένει με τους υπόλοιπους είναι η γλώσσα. Θρησκεία δεν έχω επιλέξει αλλά τις σέβομαι όλες. Ο τόπος που θεωρώ πατρίδα απαρτίζεται από τις μνήμες μου και από πλάσματα (ζωντανά και νεκρά) που θα τα υπερασπιστώ με απόλυτο πάθος μέχρι το τέλος.

ΕΙΧΑ ΑΝΑΓΚΗ

Είχα ανάγκη από μια σπίθα

κι εσύ ήσουνα η στάχτη.

Είχα ανάγκη από 'να ρόδο

κι εσύ ήσουνα το αγκάθι!

ΤΟ ΞΕΡΩ. ΑΛΛΑ...

Όλα τα τραγούδια ωραία...

όλα μιλάν για γυρισμό....

κι εγώ ξέρω πως δε θα γυρίσεις....

ποτέ ξανά.

ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟ ΘΕΟ

Πάνω σου η γη ξυπνάει...
ήλιος μπαίνει από παντού.
Κάθομαι και σε κοιτάζω
- μη με φοβάσαι!

ΟΥΡΑΝΕ!

Ουρανέ!Σβήσ' το φεγγάρι και τ' αστέρια
και ώσπου να 'ρθει το πρωί,
ουρανέ,
κλάψε μαζί μου!
Κλάψε! Κλάψε!
Απόψε χάνω μια ζωή!

ΤΟ ΨΑΡΑΚΙ

Σαν το ψαράκι πάνω - κάτω
μέσα στην γυάλα μου γυρνώ,
ξαπλώνω ανάσκελα στον πάτο
και κοιτάζω τον αφρό.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Σε θυμάμαι!
Κάθε ώρα που περνάει,
απ' το χθες στο σήμερα

με φέρνει και με πάει...

ΠΗΝΕΛΟΠΗ

Μου λες κουράστηκες,

δε θες να περιμένεις,
είκοσι χρόνια

το ίδιο φόρεμα να υφαίνεις.

ΔΕ Μ' ΕΝΟΙΑΞΕ ΝΑ ΧΑΣΩ

Λευκό χαρτί οι σκέψεις μου.
Τα λόγια κι οι προβλέψεις μου
πήγαν κι απόψε στράφι
και τούτη η νύχτα η θολή
μοιάζει μποτίλια αδειανή
που ξέμεινε στο ράφι.

 

ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ

Πόσο αργά γυρίζουν όλα
σε μια γρήγορη ζωή
κι όταν έρχεται η μπόρα,
έχεις μείνει μόνο εσύ.

 

ΤΟ Σ' ΑΓΑΠΩ

Απόψε μοιάζει ο ουρανός

γαλάζια, ξένη φυλακή.
Μικρό ταξίδι ο προορισμός,

που σε κανέναν δεν αρκεί.
Αρχή και τέλος η σιωπή.

ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ

Ένα τρέμουλο.

Ένα φτερούγισμα

μιας χάρτινης πεταλούδας

τρεμάμενης μπροστά στο φως...

το φως που λατρεύει

και την τρομάζει.

ΣΚΟΝΗ

Aχ, η αγάπη

που χάθηκε στη σκόνη!
Aχ, η ζωή!

Η ζωή που χάθηκε στη σκόνη!

ΩΡΕΣ ΣΙΩΠΗΣ

Ώρες σιωπής και χάνομαι

στο άσπρο των ματιών σου.
Ώρες αιχμής και βρίσκομαι

στις άκρες των χειλιών.

ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟΨΕ

Κανείς απόψε μη μιλήσει!

Η αγάπη αυτή μ' έχει διαλύσει!

ΔΥΟ ΠΡΑΣΙΝΑ ΜΑΤΙΑ

Είχα μάτια δει πολλά,
ένοχα και ντροπαλά.
Μάτια που δε με ρωτήσανε,
αν τρελά με κατακτήσανε.

ΖΗΤΑΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ

Ζητάτε να σας πω
τον πρώτο μου σκοπό,
τα περασμένα μου γινάτια.
Ζητάτε: "Είδα μάτια"...
με σκίζετε κομμάτια!

 

ΑΣ ΕΡΧΟΣΟΥΝ ΓΙΑ ΛΙΓΟ

Πού να 'σαι αλήθεια το βράδυ αυτό
που είμαι μόνος, μα τόσο μόνος
και που μαζί μου παίζουν κρυφτό
πότε η θλίψη και πότε ο πόνος;

ΤΩΡΑ

Τώρα που ξέρω πως όλα ήταν ένα μεγάλο ψέμα.
Τώρα που ανακάλυψα και το τελευταίο κομμάτι
και το παζλ εμφανίστηκε μεγαλοπρεπές μπροστά μου.

ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ: ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΕΙΣ ΠΡΙΝ ΚΛΕΙΣΕΙΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ

Παρθενώνας και Σαντορίνη συγκαταλέγονται στη λίστα με τις 43 καλύτερες ταξιδιωτικές προτάσεις, που δημοσίευσε το αμερικανικό περιοδικό Smithsonian.

ΦΩΣ ΚΑΙ ΣΚΟΤΑΔΙ

Καλή παρέα, μουσική...

έρωτας!
Καινούριος, όμορφος έρωτας!
Πρώτο φιλί!
Η μουσική ομορφαίνει...
Πόσο κρατάει ένα φιλί;
Χρόνια! Πολλά χρόνια!
Κι εμείς στροβιλιζόμαστε στη μουσική...
με μάτια κλειστά βλέπω το φως...
το φιλί συνεχίζεται...
η μουσική δυναμώνει...
η παρέα χάνεται.

Είμαστε μόνοι μας στη γη.

Μόνοι στο σύμπαν!

Αιωρούμαστε στο φως!

ΦΕΥΓΩ ΛΟΙΠΟΝ

κι αν δεν μπορώ,
θα μπορέσω!
κι αν δεν αντέχω,
θα παλέψω!
και δε θα ξαναεπιτρέψω

στα δυο σου μάτια να πιστέψω

γιατί με κάναν να διαλέξω

τους ξένους φόβους

και να τρέξω

πίσω από σένα

που απ' έξω

με είχες από τη ζωή σου

και την άδεια την ψυχή σου.

ΧΑΡΤΟΚΙΒΩΤΙΑ ΝΟΥΝΟΥ

Τα 'χω μαζέψει

κι έχω πλέον ξεμπερδέψει!
Γράμματα, ρούχα,

αντικείμενα φτηνά.

 

ΦΤΗΝΗ ΚΟΛΩΝΙΑ

Πάλι οι ρίμες σίφουνας

σηκώνουν το κρεβάτι

κι εγώ για ν' αποκοιμηθώ

πρέπει ν' αλλάξω χάρτη!

Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑΤΙ...

Σ' ευχαριστώ γιατί

νιώθω δεν είμαι μόνη

ακόμα και τα βράδια
που τα τρώει η σκόνη.

ΟΤΑΝ ΕΧΩ ΕΣΕΝΑ

Όταν έχω εσένα,
μπορώ να ονειρεύομαι ξανά,
ν' ανοίγω μες στις θάλασσες πανιά,
να πιάνω με τα χέρια μου
τον κόσμο να τον φτιάξω.

ΕΓΩ ΚΙ ΕΣΥ ΜΑΖΙ

Εγώ κι εσύ μαζί!

Εγώ κι εσύ μαζί!
Όταν η τύχη σου θα 'ναι φευγάτη
κι εσύ μακριά απ' το ζεστό σου κρεβάτι,
Τότε θυμήσου τη χρυσή συμβουλή:
Εγώ κι εσύ μαζί!
Εγώ κι εσύ μαζί!

 

ΤΟ "Σ' ΑΓΑΠΩ"

Ήμουνα μικρός για τόσα αινίγματα
κι όμως τα απάντησα μωρό μου!
Έκανα με σένα τόσα ανοίγματα!
Τώρα έχω κλειστεί στον εαυτό μου.

ΚΑΠΟΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ...

ΕΣΕΙΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΑΝΤΙΔΡΟΥΣΑΤΕ;

Δείτε το βίντεο....

ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΟΥ

Είδα έναν κόσμο να γκρεμίζεται μπροστά μου,
είδα να γίνεται γιαπί η γειτονιά μου...
για το καλό μου!

Είδα τα δέντρα που σκαρφάλωνα κομμένα,
σε φορτηγό τα όνειρά μου φορτωμένα...
για το καλό μου!

 

ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΠΟΤΕ...

Λένε πως είμαι γκαντέμης,
παλιοκομμούνι, ανάρχας...
χωρίς αιτία φρικάρω
και άλλα πολλά εμπριμέ!

 

ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΠΕΡΝΟΥΝ ΜΑΜΑ

Οι άντρες περνούν, μαμά.
Μου στέλνουν πάντα καρτ - ποστάλ
απ' τα νησιά, μαμά...
κι είναι πολύ συχνά
μποέμ αρτίστες, μουσικοί,
αμήχανα παιδιά.

ΜΑΜΑ ΓΕΡΝΑΩ

Τα ρούχα που δεν έμαθα να πλένω,
τα βάζω στη σακούλα και στα φέρνω.
Ρωτάς για την καριέρα μου,
τη νύχτα και τη μέρα μου
κι εγώ να σου μιλάω καταφέρνω...

 

 

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ

Καληνύχτα αγοράκι μου!

Πάω να κουλουριαστώ

στην άκρη της πλευράς σου...

θα κλείσω τα μάτια

και θα σε κρατήσω σφιχτά.

Να μην μπορείς να φύγεις...

ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΜΟΥ

Πόσο έχω κουραστεί να σου μιλάω έτσι!
Πάντα έτσι.
Ακόμα κι όταν σου 'κανα παρέα...

δεν ξέρω αν θα τολμούσα

να σου τα πω ποτέ κανονικά.

Πόσο θα το 'θελα όμως!

ΜΗ ΦΕΥΓΕΙΣ

Γιατί να μην είσαι τώρα εδώ;

κι όμως είσαι!

όσο και να μην το θέλεις,

είσαι!

ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ ΘΗΣΕΙΟ

Πόσο μ' αρέσει να περπατώ

κρατώντας σου το χέρι!

Πόσο μ' αρέσει που μαγεύεσαι κι εσύ

απ' τις υπέροχες, "πλανώδιες" μουσικές

που οι επαγγελματίες αποφεύγουν!

ΘΕΛΕΙ ΜΑΓΚΙΑ!

Αν τύχει και μ' ερωτευτείς,
πολλά μπορεί να υποστείς!
Απ' τις αρχές θα 'ναι μεγάλες οι κυρώσεις!
Οι ανυπότακτες καρδιές
φέρουν πολύ βαριές ποινές,
γι' αυτό καλύτερα σε μένα

μην ενδώσεις!

ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

Έρωτα, α θες ναν τάχωμε καλά,
στο σπίτι μου να μη ματαπατήσης.
Αΐ που στο λέω. κι α θέλης να με αφήσης
αναπαμένον, πάει πολύ καλά.

ΠΩΣ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ;

                                         ... Άντε να δω πώς θα ηρεμήσω...

 

Κοίτα που η μέρα μου πάλι ξεκίνησε
και στον καφέ απέναντί μου δε σε βλέπω.
Ως και το μπρίκι μου σε αποθύμισε.
Για μένα μη ρωτάς!

Εγώ απλά αντέχω.

ΠΩΣ ΘΑ ΗΡΕΜΗΣΩ

Σαν προσευχή, λυπάμαι, σε ξέχασα...

σαν καρδιοχτύπι όμως σήμερα εδώ ήρθες.
Το χέρι σου 'πιασα, σε σφιχταγγάλιασα
κι ένα χαμόγελο απ' τα χείλη μου μου πήρες.

MY WAY!

...and now, the end is near
and so I face the final curtain...
my friend, I'll say it clear.
I'll state my case of which I'm certain!

ΠΡΟΣΕΧΩ! ΔΥΣΤΥΧΩΣ...

"Όχι! Μην πας στο σινεμά!
Έχει ακατάλληλη ταινία!"
"Ποτέ στο δάσκαλο μην αντιμιλάς!"
...κι ας σου μαθαίνει λάθος ιστορία...