ΦΕΥΓΩ ΛΟΙΠΟΝ

κι αν δεν μπορώ,
θα μπορέσω!
κι αν δεν αντέχω,
θα παλέψω!
και δε θα ξαναεπιτρέψω

στα δυο σου μάτια να πιστέψω

γιατί με κάναν να διαλέξω

τους ξένους φόβους

και να τρέξω

πίσω από σένα

που απ' έξω

με είχες από τη ζωή σου

και την άδεια την ψυχή σου.

Φεύγω τώρα,

φεύγω πάλι!

Στο πουθενά κι όπου με βγάλει!

Δε θα ξαναγυρίσω πίσω

ούτε να δω δε θα μ' αφήσω

για μια στιγμή τ' αποκαΐδια

απ' της καρδιάς μου τα συντρίμια.

Κρύβω μια δύναμη μεγάλη

στης ερημιάς μου το ατσάλι.

Φεύγω μακριά κι όπου με βγάλει!

Πάω να βρω το όνειρό μου,

σ' αυτό το σπίτι το μικρό μου,

μακριά από ψέματα μεγάλα

αυτά που είδα κι άλλα

όσα κράτησες κρυμμένα

μακριά απ' όλους

κι από μένα.

Όσα φοβήθηκες να δείξεις

μήπως τη μοναξιά διαλύσεις.

Αυτή που ζει με την πνοή σου

κι αναζητάει το φιλί σου.

Φεύγω λοιπόν!

Φεύγω για πάντα,

πάω σε μπόρες, σε λιμάνια

και ξέρω πως θα συνεχίσω,

θα βρω κουράγιο και θ' αρχίσω

απ' το μηδέν θα ξαναζήσω

κι όλα θα τα αγαπήσω

χωρίς παιχνίδια ανώριμα,

με την ψυχή για γνώμωνα

και με τραγούδια γνώριμα.