ΜΑ ΤΙ ΝΑ 'ΝΑΙ;

Μια δροσιά και μία κάφτρα
στου ανέμου τα κατάρτια

φέρνει ζάλη και σκορπιέται

και στον πόλεμο νικιέται.

Δίνει δώρα αλογάκια,

του Οδυσσέα παιχνιδάκια

κι αποκτάει Θεία Χάρη

μες στο ουράνιο μαξιλάρι.

Πότε σβήνει, πότε ανάβει.

Πώς θεριεύει μες στον Άδη;

Πλένεται κι αναστενάζει,

προκαλεί και δοκιμάζει.

Μια σκοτάδι, μία φως,

μια σαράντα πυρετός,

σταματάει την αφή σου

κι απειλεί την όρεξή σου.