ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ

Κοιτάς μ' ένα βλέμμα φωτιά
να χάνεις τα τρένα.
Τα όνειρα γίναν σιωπές,
βαγόνια αραγμένα.
Δεν είναι που όλα πήγαν στραβά.
Τη μοναξιά δε φοβάσαι.
Τα λόγια που πίστεψες
δεν θες να θυμάσαι!

Τα λόγια κομμάτια,
καπνός οι στιγμές.
Τα λόγια θα μείνουνε λόγια.
Άλλα λόγια δεν θες!

Γυρεύεις στο σκοτάδι ένα φως.
Η ανάσα σου τρέχει.
Σε πνίγει του κόσμου η βουή
που τέλος δεν έχει.
Μαζί του σε παίρνει ο καιρός,
οι εικόνες αλλάζουν.
Στα χείλη παγώνει η φωνή
κι οι λέξεις διστάζουν.




Κώστας Λογοθετίδης