Είσαι τοσο παιδί κατα βάθος!
Είσαι τόσο καλό... κατά λάθος!
Είσαι τόσο αφελής
που άμα θέλεις μπορείς
όσα χάνουν οι ξύπνιοι να βρεις.
Είσαι τόσο αστείο μορτάκι!
Σου φιλάω και το δαχτυλάκι
που ΄χει πάθει ζημιά.
Τι το θες τον καυγά;
Τι το θες αφού πιάνεις λαβράκι;
Έλα ψυχούλα μου, έλα καρδούλα μου!
Ξέρω, δεν είσαι ό,τι δείχνεις.
Άλλοι σε παίξανε.
Άλλοι σε μπλέξανε.
Κλάψε, γιατί όταν κλαις μικροδείχνεις.
Δάγκωσ' τα χείλη σου!
Είμαι μαντήλι σου.
Σβήνω τον πάγο απ΄το βλέμμα.
Έλα στραβάδι μου!
Πιάσου απ΄το χάδι μου!
Κράτα εδώ, μη σε πάρει το ρέμα...
Μην ποζάρεις σαν μούτρο σε μένα!
Δε σε παίζω με φύλλα κρυμμένα.
Βρίσκω αυτή τη ρωγμή
που η ζωή ηρεμεί,
το χαμένο λατρεύει κορμί.
Δεν υπάρχουν νερά του Ιορδάνη
κι oταν πιάνεις μωρό μου λιμάνι,
μην την ψάχνεις πολύ.
Όλοι οι αμαρτωλοί,
όλοι είναι απ΄ το ίδιο χαρμάνι.
Ισαάκ Σούσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου