ΝΟΤΟΣ

Εκεί στο Νότο

που τρίζει ο θάνατος κι η αγάπη κάνει κρότο,
σαν άδειο κάθισμα ταξίδεψα για χρόνια
ψάχνοντας νά βρω το κατάλληλο κορμί.

Εκεί στα φώτα
έβρισκε η νύχτα τα σημάδια της τα πρώτα.
Είχα ξεμείνει από τσιγάρα και συμπόνια
κι εσύ με κέρασες καπνό μ' ένα φιλί.

Ποια πόλη;

Ποια χώρα;
Ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα;
Σωπαίνεις...

θυμάσαι...
και μεθυσμένη μες στον ύπνο σου γελάς!
Ποια πόλη;

Ποια χώρα;
Ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα;

Εκεί στο Νότο...
εκεί μου κλήρωσε ο έρωτας το Λόττο.
Κουλουριασμένος σαν τη σαύρα στη σκιά του,
σα νόμισμα έπεφτα στο μαύρο σου βυθό.

Χλωμά καντήλια
άναβε η φτώχεια σου, τα τάιζε με ζήλεια,
μα συλλαβίζαν "σ' αγαπώ" τα βογγητά σου,
σαν ένα άρρωστο στην κούνια του μωρό.

Ισαάκ Σούσης