ΑΠΟ ΨΗΛΑ

Μια μέρα θα πετάξω στ' αστέρια!
Πίσω μου φωτιές και κραυγές!
Θα λυθούνε τα χέρια!
Θα ελευρωθώ!

Θα 'χω λόγο να ζω!

Μακάρι να 'χα φτερά να πέταγα!
Μακάρι να μην ένιωθα, να μη γέλαγα, να μην έκλαιγα!
Μακάρι!

Μα που να πάρει, νιώθω όμως!
Να πω αλήθεια,

φοβάμαι όσο περνάει ο χρόνος.
Γύρω μου όλοι κοιτούν περίεργα...

τι μας συμβαίνει;
Ξέρεις, θέλω πολύ να σε γνωρίσω

- δε μας παίρνει - φύγε!
Δε μας παίρνει φίλε!

Δε μας αφήνουν φίλε
φίλοι να γίνουμε

και εν τέλει πού ξεδίνουμε;
Πού πραγματικά αγάπη δίνουμε;
Πώς ζούμε έτσι;

Τι φοβόμαστε;

Τι κρύβουμε;
Πόσο θλίβομαι...

θέλω να κλάψω και να με δείτε όλοι!
Θέλω να νιώσω ελεύθερος!

Μ' ακούς παλιοκαριόλη;
Νομίζουν πως δε ξέρουμε

κι όμως ξέρουμε!
Νομίζουν πως δε θα 'ρθει

κι όμως θα το φέρουμε!
Κι αν έρθει, πίστεψέ με, θα πονέσετε!
Καθήσατε καιρό ψηλά!

Καιρός να πέσετε!

Μια μέρα θα πετάξω στ' αστέρια!
Πίσω μου φωτιές και κραυγές!
Θα λυθούνε τα χέρια!
Θα ελευρωθώ!

Θα 'χω λόγο να ζω!
Όλους εσάς που κάτω με κρατάτε,
από ψηλά θα βλέπω να πονάτε!
Εσάς που τη ζωή μου μοιραζόσαστε,
από ψηλά θα βλέπω να καιγόσαστε!

Έχω καιρό να δω πρόσωπα στο δρόμο.
Βλέπω μονάχα μάσκες που γελούν,

κρύβουν τον πόνο έτσι
κι έτσι, κάπως περνούν τα χρόνια τους
κι έτσι, κανείς δεν άκουσε τα λόγια τους ποτέ!

Μα δε βρέθηκε κανείς να πει:

φτάνει! Τέρμα!
Οι ίδιοι κι οι ίδιοι, πίνουν κι άλλο κι άλλο αίμα!
Οι ίδιοι κι οι ίδιοι, φτύνουν κι άλλο κι άλλο ψέμα!
Οι ίδιοι κι οι ίδιοι με πνίγουν κάθε μέρα!
Οι ίδιοι κι οι ίδιοι...
Γαμώτο είμαστε πολλοί!

Πιο πολλοί!
Αυτοί είναι λίγοι!
Κι αυτοί οι λίγοι,

αυτοί είναι η πληγή.
Ποτέ δεν κλείνει!

Ποτέ δεν κλείνει!
Νομίζουν πως δε ξέρουμε

κι όμως ξέρουμε!
Νομίζουν πως δε θα 'ρθει

κι όμως, θα το φέρουμε!
Κι αν έρθει, πίστεψέ με θα πονέσετε!
Καθήσατε καιρό ψηλά, καιρός να πέσετε!



Παναγιώτης Μπουγάς (Μηδενιστής)

Παναγιώτης Παλλαδινός