Σταματήστε επιτέλους!
Βγείτε απ' το μυαλό μου!
Νεκρώστε τα δάχτυλά μου!
Λέξεις! Λέξεις! Λέξεις!
Σκόρπιες, μπερδεμένες λέξεις!
Εγώ δεν είμαι ποιητής!
Αφήστε με!
Μια ματωμένη ψυχή είμαι!
Πώς βγαίνει το αίμα στις λέξεις;
Δε ματώνουν οι λέξεις.
Αλλιώς είναι.
Αλλιώς φαίνονται.
Όλες ειπωμένες από πριν.
Με καλύτερη σειρά.
Αν είμαι τρελλή πώς γίνεται;
Όλοι τρελλοί.
Όσοι βρήκαν αυτό που δεν υπάρχει.
Πόσο μοιάζουμε!
Πόσο διαφέρουμε!
Λέξεις και σιωπές!
Αυτό είμαστε.
Η σειρά αλλάζει.
Η σειρά και η ποσότητα.
Θέλω πίσω τη σιωπή μου.
Ταιριάζει πιο πολύ με την απουσία.
Την απουσία σου.
Την απουσία αναπνοής.
Την απουσία ζωής.
Αφήστε με στη σιωπή!
Μόνο αυτή μου ταιριάζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου