Ο ΦΤΩΧΟΣ

Ίσως δεν έπρεπε να ελπίζω, μόνο να προσπαθώ.
Δεν έπρεπε ν' αγγίζω κι έτσι απλά να περνώ.
Το βλέμμα μου να ρίχνω και να λέω "ευχαριστώ"
δεν αντέχω! Θα τρελαθώ!

Ίσως δεν έπρεπε να πω τόσο νωρίς "σ' αγαπώ!"
Δεν έπρεπε να πίνω στ' όνομά σου νερό.
Να μείνω λίγο ακόμα γι' άλλο ένα ποτό,
δεν αντέχω! Θα τρελαθώ!

Ό,τι ανεβαίνει, κατεβαίνει μια μέρα
κι ό,τι τελειώνει, αρχίζει πάλι, ξανά
μα όταν γυρίσει ο τροχός, ο φτωχός θα' μαι εγώ!
Δεν αντέχω! Θα τρελαθώ!

Ίσως δεν έπρεπε να παίξω με τη μοίρα κρυφτό,
όσα δεν ξέρεις να σου λέω πως τα ξέρω εγώ
και όνειρα πριν κάνω να ρωτάω το Θεό...
δεν αντέχω! Θα τρελαθώ!

Ίσως δεν έπρεπε ν' αγγίξω το δικό σου ουρανό.
Να ρίξω μαύρη πέτρα και ν' αποκοιμηθώ!
Να ψάχνω την αγάπη στη συνήθεια κι εγώ,
δεν αντέχω! Θα τρελαθώ!

Θα τρελαθώ! Θα τρελαθώ! Θα τρελαθώ!

Κι ένας Θεός ξέρει τι μας περιμένει
κι αν πίσω ρέμα και πιο κάτω γκρεμός...
κι αν δε γυρίσει ο τροχός, ο φτωχός πάλι εγώ!
Δεν αντέχω! Σβήσε το φως!

Θοδωρής Μαραντίνης