Μ' αεροπλάνα και βαπόρια
και με τους φίλους τους παλιούς
τριγυρνάμε στα σκοτάδια
κι όμως εσύ δε μας ακούς.
και με τους φίλους τους παλιούς
τριγυρνάμε στα σκοτάδια
κι όμως εσύ δε μας ακούς.
Δε μας ακούς που τραγουδάμε
με φωνές ηλεκτρικές
μες στις υπόγειες στοές,
ώσπου οι τροχιές μας συναντάνε
τις βασικές σου τις αρχές.
Ο πατέρας μου ο Μπάτης
ήρθε απ' τη Σμύρνη το εικοσιδυό
κι έζησε πενήντα χρόνια
σ' ένα κατώι μυστικό.
"Σ' αυτόν τον τόπο όσοι αγαπούνε
τρώνε βρώμικο ψωμί..."
έλεγε ο Μπάτης μια Κυριακή
κι οι πόθοι τους ακολουθούνε
υπόγεια διαδρομή.
Χτες το βράδυ είδα έναν φίλο
σαν ξωτικό να τριγυρνά
πάνω στη μοστοσικλέτα
και πίσω τρέχανε σκυλιά.
Σήκω ψυχή μου, δώσε ρεύμα,
βάλε στα ρούχα σου φωτιά,
βάλε στα όργανα φωτιά,
να τιναχτεί σα μαύρο πνεύμα
η τρομερή μας η λαλιά!
Διονύσης Σαββόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου