ΝΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ

Δε σε ξέρω,

μα έμαθα να σε ζηλεύω.

Βλέπεις, αυτή που αγαπώ

στην αγκαλιά σου τη βλέπω

κι εγώ μόνος μου μένω.

Θεέ μου πόσο τη θέλω!

Θα 'θελα να 'ταν δικιά μου!

Χωρίς εκείνη πεθαίνω!

Γιατί;

Γιατί να μην μπορώ εγώ να την κερδίσω;

Ξεριζώνω την καρδιά μου για να τη φέρω πίσω,

μα δεν τα καταφέρνω.

Πάλι εσύ μου την κλέβεις.

Τη μικρή μου νεράιδα

από τα χέρια μου παίρνεις.

Όλα δικά σου τα θέλεις,

μα πριν έρθεις εσύ την περίμενα εγώ,

στην αγκαλιά μου να μπει.

Μα δε φάνηκε κι έχασα το κορίτσι μου.

Από τότε πολεμάω να ξεφύγω απ' την θλίψη μου.

Μη με παρεξηγείς.

Ξέρω πως δε σε νοιάζει.

Ξέρω πως το τραγούδι μου αυτό σε αηδιάζει,

μα είναι ό,τι έχω, όλη μου η περιουσία.

Ένα κομμάτι χαρτί και λίγο φαντασία.

Πρόσεχέ την, γιατί εγώ δεν μπορώ.

Νόμιζα θα 'ρθει να με βρει,

όμως δεν είναι εδώ,

γιατί ακόμα στους δυο,

εγώ είμαι ο χειρότερος.

Στην καρδιά της μέσα

είσαι σημαντικότερος.

Δε σε ξέρω, αλλά...

να την προσέχεις!

Αυτήν που αγαπώ,

εσύ την έχεις.

Θα 'θελα να 'μαι εσύ

για μία ώρα,

να την είχα αγκαλιά

για λίγο τώρα.

Πρόσεχέ την!

Έχει περάσει πολλά.

Ο χειρότερός της φόβος

είναι η μοναξιά.

Όταν δεν είναι καλά,

χάιδεψέ της τα μαλλιά,

πες της γλυκόλογα στ' αυτί

και κράτησέ τη σφιχτά.

Μη μου την κάνεις να κλαίει,

τέτοιο πλάσμα είναι κρίμα.

Τα ματάκια της στίχοι

από το πιο όμορφο ποίημα.

Κι αν ποτέ σου θυμώσει,

δώσ' της μόνο αγάπη.

Κοίταξε μη ραγίσει,

γιατί είναι σαν πορσελάνη.

Όμορφη και πολύτιμη.

Να της φέρεσαι έτσι.

Ένας άγγελος που στην αυλή σου έχει πέσει.

Κάποια βράδια κάτι θα πάθει νομίζει.

Να της κρατάς συντροφιά,

μέχρι τα μάτια να κλείσει

ή και να κοιμηθεί,

για να σε δει στα όνειρά της

που θα είσαι ο φύλακας,

ο γλυκός πρίγκιπάς της.

Να πηγαίνετε βόλτες στα πιο όμορφα μέρη,

γιατί σιχάθηκε εδώ πέρα όλο τα ίδια να βλέπει.

Και μην ανησυχείς,

εγώ γίνομαι σκόνη.

Δε θα την ενοχλήσω,

όσο κι αυτό αν με σκοτώνει.

Η καρδιά μου είναι μόνη,

να χαρείς επομένως.

Μ' αυτήν που εσένα αγαπάει,

εγώ είμαι ερωτευμένος.

Anima