ΕΜΕΝΑ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ

Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά
που κάνουν τραμπάλα στις ταράτσες ετοιμόρροπων σπιτιών.
Εξάρχεια - Πατήσια - Μεταξουργείο - Μέτς. 
Κάνουν ό,τι λάχει. 
Πλασιέ τσελεμεντέδων και εγκυκλοπαιδειών. 
Φτιάχνουν δρόμους και ενώνουν έρημους. 
Διερμηνείς σε καμπαρέ της Ζήνωνος. 
Επαγγελματίες επαναστάτες.
Παλιά τους στρίμωξαν και τα κατέβασαν. 
Τώρα παίρνουν χάπια 
και οινόπνευμα για να κοιμηθούν 
αλλά βλέπουν όνειρα και δεν κοιμούνται. 

 

Εμένα οι φίλοι μου είναι σύρματα τεντωμένα 
στις ταράτσες παλιών σπιτιών. 
Εξάρχεια - Βικτόρια - Κουκάκι - Γκύζη. 
Πάνω τους έχετε καρφώσει εκατομμύρια σιδερένια μανταλάκια. 
Τις ενοχές σας αποφάσεις συνεδρίων. 
Δανεικά φουστάνια. 
Σημάδια από καύτρες.

Περίεργες ημικρανίες. 
Απειλητικές σιωπές.

Κολπίτιδες 
ερωτεύονται ομοφυλόφιλους.
Τριχομονάδες.

Καθυστέρηση.
Το τηλέφωνο! Το τηλέφωνο! Το τηλέφωνο! 
Σπασμένα γυαλιά.

Το ασθενοφόρο!

Κανείς. 
Κάνουν ό,τι λάχει.
Όλο ταξιδεύουν οι φίλοι μου
γιατί δεν τους αφήσατε σπιθαμή για σπιθαμή. 
Όλοι οι φίλοι μου ζωγραφίζουνε με μαύρο χρώμα
γιατί τους ρημάξατε το κόκκινο.
Γράφουνε σε συνθηματική γλώσσα
γιατί η δικιά σας μόνο για γλείψιμο κάνει.
Οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά και σύρματα στα χέρια σας.

Στο λαιμό σας!
Οι φίλοι μου.

 

 

 

 

 

Κατερίνα Γώγου