Σ' ΑΓΑΠΩ ΖΩΗ!!!

Πόσο όμορφη θα μπορούσες να είσαι βρε ζωή!
Απλή και αφτιασίδωτη.
Χωρίς μάσκες.
Χωρίς τακούνια και κορσέδες.


Τα πιο όμορφα χρώματα,
οι πιο ωραίες μουσικές
είναι η αλήθεια σου.


Τα παιδιά που παίζουν.
Γελάνε και τσακώνονται
και μετά πάλι αγκαλιάζονται.
Τα χρώματα της ανατολής.
Μία γάτα που τρίβεται στα πόδια σου.
Το ποτάμι που κυλά.
Η πολυλογία των πουλιών
στην ησυχία του Κυριακάτικου πρωινού.
Ένα πιάτο φαγητό φτιαγμένο με αγάπη.
Δυο μάτια που σε κοιτούν και σου λένε:
"μου 'λειψες!" "σ' αγαπώ!"
κι ας μη σαλεύουν χείλη.
Ένα "εγώ είμαι εδώ"
στην αγκαλιά του φόβου.
Το χέρι σου που λάτρεψα,
να μ' αγαπάει κι εκείνο.

Τόσο απλά...
Πού πήγαν; 
Ποιος βρήκε το ψέμα και σε μουντζούρωσε;
Ποιος δεν άντεξε την ομορφιά σου;
Σ' αγαπώ ζωή!
Κάποτε μπορεί και να σε ξαναβρώ...