ΠΑΡΑΠΟΝΑ ΣΤΗ ΛΙΝΑ

Χαμογελάς...
στα μάτια σου γλιστράω...
δε με κοιτάς,
μα πες μου, πού να πάω;
Πού να σε ζητώ;
Πού να σ' αγαπώ;
Πού να σε ξεχνώ;



Και με φιλάς,
η ανάσα σου αγριεύει
και σου ζητώ
αυτό που περισσεύει:
δυο αναπνοές,
λέξεις σου παλιές...
κάτι να μη θες.

Θέλω να καις
άστρο μου, κι αν θες
να με προσέχεις στις φτηνές μου τις στιγμές.
Κι από εκεί ψηλά,
ρίξε μια ματιά.
Πες μου πως βλέπεις τα δικά μου τα παράπονα...

Εμείς οι δυο,
δυο κούνιες στο παρκάκι.
Τη μια είσαι εδώ,
σε χάνω σε λιγάκι.
Αίμα μου ξανθό,
πού να σ' αγαπώ;
Πού να σε ξεχνώ;

Κι αν στο φιλί
ξημέρωμα με πάρει,
να κοιμηθώ
στα χέρια σου κουβάρι.
Μια γωνιά εδώ
κι άμα αναστηθώ,
πες μου ότι ζω.

 Οδυσσέας Ιωάννου