ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΔΙΩΧΝΕΙΣ;

Ποτέ δε θα γιατρέψω τις πληγές σου.
Δε θα διώξω τους φόβους σου.
Δε θα σκουπίσω το δάκρυ σου.

Τις μέρες με τον πυρετό
άλλος θα 'ναι κοντά σου.
Δε θα σου δώσω γιατρικό,
τσάι δε θα σου φτιάξω
και τη φωνή για της αρρώστιας τ' άδικο
σ' άλλον θα την ερίξεις.


Όλου του κόσμου τα στραβά
μαζί μου δε θα κρίνεις,
ούτε το γέλιο της καρδιάς
σε μένα θα το στείλεις.

Κι εγώ ποιο λόγο έχω εδώ να ζω
αν όχι για να κάνω
τη μέρα σου καλύτερη
κι αγάπη να σου δώσω;

Ο λόγος που γεννήθηκα
ξέρω, δεν ήταν άλλος.
Μα όσο κι αν προσπάθησα,
για σένα μόνο βάρος.