Ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα
να μου φέρετε τα μάτια μου σαν κλείσω.
Τον ντουνιά με τα στραβά και τα παράλογα
καβαλάρης μια φορά να σεργιανίσω.
Το ένα τ' άλογο να είναι άσπρο,
όπως τα όνειρα που έκανα παιδί.
Το άλλο τ' άλογο να είναι μαύρο,
σαν την πικρή μου την κατάμαυρη ζωή.
Να χτυπώ το καμουτσίκι μου το άπονο
σαν της μοίρας μου τ' αβάσταχτα χαστούκια
και ν' ακούγεται τη νύχτα σαν παράπονο.
Σαν πενιά λυπητερή από μπουζούκια.
Κώστας Βίρβος
να μου φέρετε τα μάτια μου σαν κλείσω.
Τον ντουνιά με τα στραβά και τα παράλογα
καβαλάρης μια φορά να σεργιανίσω.
Το ένα τ' άλογο να είναι άσπρο,
όπως τα όνειρα που έκανα παιδί.
Το άλλο τ' άλογο να είναι μαύρο,
σαν την πικρή μου την κατάμαυρη ζωή.
Να χτυπώ το καμουτσίκι μου το άπονο
σαν της μοίρας μου τ' αβάσταχτα χαστούκια
και ν' ακούγεται τη νύχτα σαν παράπονο.
Σαν πενιά λυπητερή από μπουζούκια.
Κώστας Βίρβος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου