ΚΡΙΜΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ

Η γκόμενα σου είναι χαζή
κι εσύ μοιάζεις με τσόντα.
Υπαλληλάκος δηλαδή,
της τάξης τρεις κι ογδόντα.

Έγινες σοβαρό παιδί
μ' αφεντικού μουσούδα.
Βαρύ πεπόνι δηλαδή
και με χοντρή τη φλούδα!

Βρε όπα! Κρίμα το παιδί!
Βρε ό,τι κάτσει κι ό,τι ερθεί
ας την καρδιά σου να τα πει
κι αμόλησε καλούμπα!

Απ' το πρωί απ' τις εφτά
μου ντύνεσαι στην πένα
και τρέχεις φίλε για δουλειά
στου ταύρου την αρένα.

Μοιάζεις με μούμια Αιγυπτιακή,
με μαραμένο φύλλο.
Πιες να ξεδώσεις ρε παιδί
κι αν θες παίξε και ξύλο.

Βρε όπα! Κρίμα το παιδί!
Βρε ό,τι κάτσει κι ό,τι ερθεί
ας την καρδιά σου να τα πει
στο χθεσινό σου φίλο.

Ξημέρωμα ζητά ο καιρός
να σου 'ρθω με κιθάρες.
Τω Καίσαρι του Καίσαρος
καιρός γι' ανωμαλάρες.

Άσε τα πώς και τα γιατί
και πάμε γι' αμαρτία.
Για να αισθανθούμε δηλαδή
εν πλήρη απαρτία.

Όπα! Κρίμα το παιδί!
Βρε ό,τι κάτσει κι ό,τι 'ρθει
ας την καρδιά σου να τα πει
εδώ στην κομπανία.

Παύλος Σιδηρόπουλος