Δυο νύχτες ανταμώσανε
πάνω στα δάκρυά μου:
η νύχτα που σε γνώρισα
κι η νύχτα που χωρίζουμε.
Και κλαιν τα όνειρά μου.
Θα πνίξουν την καρδιά μου.
Χωρίς την αγάπη σου θα ήμουνα μόνος.
Η πίκρα θα μ' έπνιγε, το δάκρυ, ο πόνος.
Εσύ με οδήγησες στη γη, στην ελπίδα.
Του κόσμου το νόημα στα μάτια σου είδα.
Αλίμονο σ' αυτούς που δεν αγάπησαν.
Αλίμονο, αλίμονο, αλίμονο.
Αλίμονο σ' αυτούς που δε δακρύσανε, ζωή.
Την ομορφιά σου δεν γνωρίσανε ζωή.
Την ομορφιά σου δεν γνωρίσανε.
Η νύχτα απλώθηκε παντού,
είν' το τραγούδι τ' ουρανού.
Νύχτα βαθιά, πολύ βαθιά μες στην ψυχή μου.
Με σκέπασε η ερημιά,
μια θλίψη και μια παγωνιά
γιατί να φύγεις ξαφνικά απ' τη ζωή μου.
Θέλω απόψε να σου γράψω,
μα φοβάμαι μήπως κλάψω.
Με κουράσανε τα δάκρυα κι οι λυγμοί.
Τα παράθυρά μου κλείνω,
πάλι μόνος μου θα μείνω.
Θα με πνίξουν πάλι απόψε οι στεναγμοί.
Σ. Καπίρη
πάνω στα δάκρυά μου:
η νύχτα που σε γνώρισα
κι η νύχτα που χωρίζουμε.
Και κλαιν τα όνειρά μου.
Θα πνίξουν την καρδιά μου.
Χωρίς την αγάπη σου θα ήμουνα μόνος.
Η πίκρα θα μ' έπνιγε, το δάκρυ, ο πόνος.
Εσύ με οδήγησες στη γη, στην ελπίδα.
Του κόσμου το νόημα στα μάτια σου είδα.
Αλίμονο σ' αυτούς που δεν αγάπησαν.
Αλίμονο, αλίμονο, αλίμονο.
Αλίμονο σ' αυτούς που δε δακρύσανε, ζωή.
Την ομορφιά σου δεν γνωρίσανε ζωή.
Την ομορφιά σου δεν γνωρίσανε.
Η νύχτα απλώθηκε παντού,
είν' το τραγούδι τ' ουρανού.
Νύχτα βαθιά, πολύ βαθιά μες στην ψυχή μου.
Με σκέπασε η ερημιά,
μια θλίψη και μια παγωνιά
γιατί να φύγεις ξαφνικά απ' τη ζωή μου.
Θέλω απόψε να σου γράψω,
μα φοβάμαι μήπως κλάψω.
Με κουράσανε τα δάκρυα κι οι λυγμοί.
Τα παράθυρά μου κλείνω,
πάλι μόνος μου θα μείνω.
Θα με πνίξουν πάλι απόψε οι στεναγμοί.
Σ. Καπίρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου