Αγάπη που 'γινες δίκοπο μαχαίρι,
κάποτε μου 'δινες μόνο τη χαρά
μα τώρα πνίγεις τη χαρά στο δάκρυ.
Δε βρίσκω άκρη, δε βρίσκω γιατρειά.
Φωτιές ανάβουνε μες στα δυο του μάτια...
τ' αστέρια σβήνουνε όταν με θωρεί.
Σβήστε τα φώτα, σβήστε το φεγγάρι,
σα θα με πάρει τον πόνο μου μη δει.
Μιχάλης Κακογιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου