"ΤΑ ΛΕΜΕ!"

Αγαπημένε, η ζωή
κυλάει σαν ποτάμι.
Πίνει απ' τα δάκρυα βροχή,
μα στάζει σ' ένα τζάμι.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ

Σβήσε το φως, σβήσ' τα παλιά, σβήσε κι εμένα
και άντε να φτιάξεις μιαν αγάπη απ' την αρχή.
Είν' τα βουνά στη μοναξιά συνηθισμένα
κι αντέχουν πάντα στο χιονιά και στη βροχή.

ΑΝ Μ' ΑΓΑΠΑΣ

Αν μ' αγαπάς, μείνε κοντά μου.
Όσα κι αν έρθουν, να είσαι πάντα εδώ.
Αν μ' αγαπάς, γίνε ο στίχος
σ' ένα τραγούδι που γράψαμε κι οι δυο.

ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ

Δεν μπορείς στο μυαλό μου να μπεις
να διαβάσεις την κάθε μου σκέψη,
μα μπορείς μια κουβέντα να πεις
και να πάρει η ζωή άλλη γεύση.

ΔΥΟ ΚΑΡΔΟΥΛΕΣ

Μέσα στα μισά του κόσμου

συναντήθηκαν κρυφά

δυο καρδούλες πληγωμένες

από πέτρινα φιλιά.

ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΟΥΝ ΤΑ ΦΙΛΙΑ;

Πόση επιστήμη μπορεί άραγε να χωρέσει στα δευτερόλεπτα που διαρκεί ένα ερωτικό φιλί; Μία βιολόγος αποκαλύπτει το ρόλο του εγκεφάλου, των ορμονών και του σώματός μας στην εξίσωση της πιο απολαυστικής πράξης...

Ο λόγος για τη Σέριλ Κίρσενμπαουμ, βιολόγο στο Πανεπιστήμιο του Τέξας και δημοσιογράφο επιστήμης, η οποία μέσα από το πρόσφατο βιβλίο της The Science of Kissing, What our Lips are Telling us (Η επιστήμη του φιλιού, τι μας λένε τα χείλη μας, εκδ. Grand Central Publishing) επιχειρεί την πρώτη σοβαρή απόπειρα να αναλύσει το φιλί κάτω από ένα διαφορετικό,

ΣΩΣΕ ΜΕ

Με τα χέρια σου απόψε

πάρε το σκοινί και κόψε

ό,τι με κρατάει δεμένη,

στο κενό φυλακισμένη.

ΕΣΕΝΑ

Σε ποιον μπορώ ν' απευθυνθώ

για κάθε λάθος ή σωστό,

για ό,τι ίσιο ή στραβό

μέσα στο διάβα μου κοιτώ;

ΖΕΝ

«Οι αρχαίοι Ιάπωνες είχαν τελειοποιήσει στον ύψιστο βαθμό τους κανόνες της μάχης», του απάντησε η θεία Μάρθα, «κι εδώ είναι που ταιριάζει το ζεν. Νομίζω πως δεν ξέρεις τι είναι.

Είναι η σκέψη του κενού. Η μη σκέψη της σκέψης».

ΜΙΑ ΧΑΡΑ

Είμαι μια χαρά!

Περνάω υπέροχα!

Γελάω συνεχώς

και σε ξεπέρασα εντελώς!

ΒΡΟΧΗ

Μπαίνει η βροχή.

Βαθιά η ρωγμή στο παραθύρι.

Τα χρόνια του μετρά

με όση απονιά τόση γαλήνη.

ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ

Μια ηλιαχτίδα το πρωί

το γλυκό σου το φιλί.

Tο χαμόγελό σου φως,

ήλιος ανέφελος, λαμπρός!

ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Οι άνθρωποι που πέρασαν δίπλα μου.

Που μοιραστήκαμε θέες κι απόψεις.

Αγωνίες ή χαρές, δυστυχίες, πάθη, λάθη.

Μια ανάσα, ένα βλέμμα, μια κουβέντα, ένα άγγιγμα.

ΤΟ ΤΡΕΝΑΚΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

Δυο ματάκια φοβισμένα

που όλο λάμπουνε για μένα.

Μια λαχτάρα που τρομάζει

κι όλο θέλει μα διστάζει,

μήπως χάσει μια για πάντα

του ονείρου την μπαλάντα.

ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ;

Πώς μπορώ να σε θυμάμαι,

όλα σου να με πονάνε,

σα να είναι μία μέρα

η ανάσα σου πιο πέρα,

αφού ένα χρόνο τώρα

τα κορμιά μας είναι χώρια;

ΠΕΣ ΜΟΥ!

Πες μου «έλα» και θα τρέξω.

Μια στιγμή να ταξιδέψω

στο κορμί σου, στη φωνή σου,

στη βελούδινη αφή σου,

στο φιλί σου που σκοτώνει

στη ματιά σου που με λιώνει.

ΠΟΣΟ Μ' ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΦΙΛΟΥΣ!

«Να μερικοί φίλοι μου!» είπε χαρούμενη η Λουλού. Άνοιξε τα χέρια της κι αγκάλιασε κάμποσες μαργαρίτες, που είχαν φυτρώσει στο λιβάδι και ήταν τόσο, μα τόσο όμορφες.

«Μα αυτά είναι λουλούδια!» φώναξε ο Κοκκινοτρίχης. «Δεν είναι φίλοι!»

ΤΥΠΑΚΙ ΜΟΥ ΟΜΟΡΦΟ!

Είσαι όμορφο τυπάκι

μα σαν μπαίνεις στο τρυπάκι

όλο κόντρα να μου πας,

τα νευράκια μου τα σπας!

ΠΑΡΕΑ

Εσύ κι εγώ
κομμένοι πια στα δυο
κι εγώ να απορώ
πώς γίνεται να ζω
χωρίς να είσαι εδώ.

ΧΕΡΑΚΙ ΜΟΥ

Αχ χεράκι μου μικρό,
μείνε λίγο ακόμα εδώ!
Μη μου φεύγεις ξαφνικά!
Σ' έχω ανάγκη για πολλά!

ΖΑΛΗ

Το ποτό σου πίνω πάλι

μέσα στη γλυκιά μου ζάλη

και θυμάμαι και ξεχνάω

χίλιες φυλακές και πάω

LAST CHRISTMAS

Last Christmas
I gave you my heart
but the very next day,
you gave it away.
This year
to save me from tears
I'll give it to someone special!

ΜΙΑ ΦΟΡΑ

Μια φορά

να κοιτούσες τη δική μου παγωνιά!

Μια φορά

να χαϊδέψεις τη δική μου κλειδαριά!

Μια φορά

να τη σπάσεις και να μπεις μες στην καρδιά,

ν’ αρμενίσεις

και ν’ αγγίξεις

τις πληγές μου - μια φορά!

Ο ΚΗΠΟΣ ΕΙΜΑΙ...

Ο κήπος είμαι που άλλοτε με τ' άνθη του ευωδούσε
κι εγέμιζε με χαρωπό τιτύβισμα πουλιών,
που με κρυφομιλήματα και ψίθυρο φιλιών,
τη νύχτα, στη σκιάδα του, η αγάπη επερπατούσε.

ΜΙΑ ΤΡΕΛΗ ΠΗΝΕΛΟΠΗ

Η μορφή σου ξανά

την ψυχή μου τρυπά

κι η πηγή αναβλύζει.

Απ’ τα μάτια κυλά

και το σώμα διψά

μα τη στάχτη κερδίζει.

ΜΕ ΣΚΟΤΩΣΕ ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΟΥΣΑ

Με σκότωσε γιατί την αγαπούσα.
Γιατί την είχα σα μικρό παιδί
κι όλα τα λάθη της τα συγχωρούσα,
πικρή στιγμή μαζί μου να μη δει.

ΑΚΟΥ ΒΡΕ ΦΙΛΕ

Άκου βρε φίλε
να δεις τι κρίμα!
Στα δάκρυά της
έπεσα θύμα!
Έκανε τάχα
πως μ' αγαπάει!
Τώρα πονάω
κι αυτή γελάει!

ΕΧΩ ΜΙΑ ΑΓΑΠΗ

Έχω μια αγάπη,
φλέβα στο λαιμό.
Μου τραγουδάει
έναν παλιό καημό
κι όσο πλαγιάζω,
τόσο ξύπνια αντέχει.

ΤΟ ΠΑΠΙ

Μια φορά ένα Παπί
είχε χάσει ένα Πι,
είχε μείνει με το Πα
κι έλεγε όλο "Πα Πα Πα".

ΕΠΙΛΕΓΩ ΝΑ ΣΕ ΑΓΑΠΩ

"Και αυτό είναι το μόνο πράγμα που κάνεις".
Σκύβω προς το μέρος του.
"Τα βλέπεις όλα σαν ένα μεγάλο παιχνίδι.
Λες και η ζωή είναι ο πίνακας και εσύ το πιόνι που πρέπει πάντα να βρίσκεται τρία βήματα πιο μπροστά απ' όλα τα υπόλοιπα.
Δε χαλαρώνεις ποτέ, δεν αφήνεις τον εαυτό σου να πλησιάσει κανέναν και δεν έχεις ιδέα πώς να αγαπήσεις ή να αγαπηθείς, μια που δε σου έδωσαν ποτέ αγάπη.
Εννοώ, σίγουρα θα μπορούσες να κάνεις κάποιες άλλες επιλογές, και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα έπρεπε να κάνεις, αλλά και πάλι, είναι λίγο δύσκολο να προσφέρεις κάτι που δεν το είχες ποτέ, κάτι που δεν το βίωσες ποτέ ο ίδιος` και σε συγχωρώ γι' αυτό".

ΗΣΥΧΙΑ

Πολλά είπα, λίγα έζησα
και ξέμεινα εδώ πέρα.
Το στόμα θάφτηκε βαθιά
κι οι λέξεις στον αέρα.
Είπες...
είπες...
για ξένες λύπες...
 

ΔΥΟ ΨΕΜΑΤΑ

Αν καμιά φορά βρεθούμε,
δε θα πούμε ούτε "γεια".
Μες στο πλήθος θα χαθούμε
μ' ένα δάκρυ στην ματιά.

PERDUTO

Io posso scordarti
seguendo la rotta
di un passero muto.
Io posso allearmi
a gente diversa
che tu non conosci.

ΕΝΑ ΤΣΙΓΓΑΝΑΚΙ ΕΙΠΕ

Αν δεν σε είχα ερωτευτεί
κι αν δεν ήσουνα πληγή,
θα 'ταν όλα ίδια,
ίδια με το χθες,
μα ήρθες και με καις.

ΤΟ ΑΡΓΑ ΓΙΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΩΡΙΣ

Και αν σου φύγω,
μη με πεις απών.
Κι αν θα μείνω,
μη με λες παρών.

ΑΝ ΜΟΥ ΤΗΛΕΦΩΝΟΥΣΕΣ

Θέλω να σου μιλήσω.
Θέλω να 'μαι μαζί σου
και να σε αποκοιμίσω...
να 'μαι η αναπνοή σου.
Έτσι... να με ακούσεις.
Μη μ' αφήσεις να φύγω!
Μ' έρωτα να με λούσεις!
Αν ερχόσουν για λίγο...

ΕΣΥ

Νύχτα - σκιά
μια μαχαιριά που με ξυπνά.
Αυτό το αντίο
στην ψυχή βάζει φωτιά.
Έτσι απλά,
εγώ είμαι πια στο πουθενά
κι εσύ είσαι γράμμα
με δυο λόγια τυπικά.

ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ

Θα βλέπεις πάλι την αγάπη φυλακή
και θα απορείς γι' αυτά τα μάτια τα κλαμένα.
Θα φεύγεις πάλι και θα τρέχεις σαν τρελή
που θέλω εσένα.

ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ ΠΑΝΤΟΥ

Πέρασε καιρός,
όλα είναι αλλιώς,
μα εγώ σε σκέφτομαι.

ΣΚΙΑ

Αυτά που ξέρω ότι θέλεις.
Αυτά που ξέρω πως μπορείς.
Μία σκιά δίπλα σου να 'μαι
γιατί αλλιώς θα φοβηθείς.

ΣΑ ΝΑΥΑΓΟΣ

Θα σου γλιστρήσει από τα χέρια άλλη μια μέρα.
Θα τις μετράς και θα 'ναι οι μισές.
Θα βλέπεις θάλασσα και θα 'σαι σε μια ξέρα.
Μόνο τα κύματα θ' ακούς και τις φωνές.

ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

Εσύ πικραμένος. - Πόνος.
Εσύ θλιμένος. - Απόγνωση.
Εσύ μόνος. - Οργή.

ΣΥΓΓΝΩΜΗ

ΣΥΓΓΝΩΜΗ
ΣΥΓΓΝΩΜΗ
ΣΥΓΓΝΩΜΗ

ΗΤΑΝΕ ΛΑΘΟΣ ΜΟΥ

Με πειράζει
που τις νύχτες κάποιος άλλος σ' αγκαλιάζει,
που η πίκρα μες στα μάτια μου ταιριάζει,
με πειράζει που δεν είμαστε μαζί!

ΑΚΟΜΑ Σ' ΑΓΑΠΩ

Η απόσταση που μας χωρίζει
μέσ' απ' την οθόνη χάνεται.
Ο έρωτας που μας αγγίζει
γίνεται καπνός και χάνεται.
Όσο ζω ακόμα ελπίζω.
Σου τ' ορκίζομαι!
Όσο ψάχνω, τόσα βρίσκω
κι απελπίζομαι!

Η ΠΟΛΙΣ

Είπες: "Θα πάγω σ' άλλη γη, θα πάγω σ' άλλη θάλασσα.
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθειά μου μια καταδίκη είναι γραφτή
κι είν' η καρδιά μου - σα νεκρός - θαμένη.
Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει.
Όπου το μάτι μου να γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα".

Ο,ΤΙ ΑΓΑΠΩ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ

Βρεγμένο ρούχο η μοναξιά μου
καθώς βαθαίνει η νύχτα.
Την άλλη όψη της καρδιάς μου
όσο κι αν έψαξα δεν βρήκα

ΠΕΡΙ ΜΠΟΥΡΔΟΛΟΓΙΑΣ

Τον τελευταίο καιρό έχω βαρεθεί όλους αυτούς τους αναλυτές – μπουρδολόγους που έχουν βαλθεί να μας πείσουν πως η κρίση είναι για το καλό μας: Θα μας φέρει πιο κοντά, θα μας κάνει πιο έξυπνους, πιο γενναιόδωρους, πιο όμορφους, και η ζωή μας ως διά μαγείας θα γεμίσει αγάπη, στοργή και προδέρμ!

ΑΣΘΕΝΕΙΑ: Η ΤΕΛΕΙΑ ΛΥΣΗ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΙ Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ...

Ο γιατρός Ρίκε Γκέερτ Χάμερ (Ryke Geerd Hamer) υπήρξε για πολλά χρόνια διευθυντής σε μια γερμανική κλινική. Η προνομιούχος θέση του, του επέτρεψε να συναντήσει πολλούς καρκινοπαθείς. Χάρις στις περιστάσεις, στην τύχη και στην λεπτομερή παρατήρηση, ο Χάμερ ανακάλυψε τους θεμελιώδεις νόμους που εξηγούν το μηχανισμό της εμφάνισης όλων των καρκίνων και όλων των ασθενειών. Όπως λέει, η ασθένεια είναι η τέλεια λύση που βρίσκει ο εγκέφαλος - αυτή είναι η νέα ιατρική. Του Ζαν-Ζακ Κρεβκέρ.

ΜΑΜΑ

Έβαζες ψεύτικες φωνές,
γελούσες κι έκανες πως κλαις
κι εγώ παιδί.
Α ρε μαμά!

ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ

Άδεια καρδιά,
άδεια κλαδιά.
Του φθινοπώρου η βροχή
πώς με πονά!

Ο,ΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΕΔΩ

Όλα είν' εδώ
κι όλα περνάνε,
σαν το νερό
στα χέρια ενός παιδιού.
Μέσα, βαθιά στα δάχτυλα γερνάνε
μικρές σταγόνες φως
του πρώτου ουρανού.

ΠΑΤΡΙΔΑ ΧΑΜΕΝΗ

Όλα δύσκολα.
Όλα μαύρα.
Κάθε μέρα λες:
"τουλάχιστον δεν μπορεί να γίνει χειρότερα!"
...και η επόμενη πάντα σε διαψεύδει!

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΩΓΟΥ

Ονόμαζε την αυτοκαταστροφή της χόμπυ, ένα παιχνίδι ισορροπίας ανάμεσα σε δύο καταστάσεις: ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο.

"Αυτό το ταξίδι ξέρω: να πεθαίνω και ν' ανασταίνομαι"

Έφτασε στο σημείο να μην μπορεί να πεθάνει και να μη θέλει να ζήσει:

"Γιατί έζησα πάλι;"

ΝΑ ΓΕΛΑΣ

Κάθε βράδυ κουρνιάζω στην αγκαλιά σου.
Κάθε πρωί, μισοκοιμισμένη, οι πρώτες λέξεις:
"Καλημέρα αγάπη μου!"
Στιγμές γαλήνης.

ΜΑΘΕ Ν' ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΣΑΙ ΣΤΑ "ΓΙΑΤΙ"

"Σουτ!" έκανε συνωμοτικά, με το δάχτυλο στα χείλη. "Ξέρω ότι είναι πολύ αργά, Τεό. Αλλά πάντοτε δυσκολεύεσαι να κοιμηθείς το βράδυ, έτσι δεν είναι;"
"Πώς το ξέρεις;" απόρησε ο Τεό ανακαθίζοντας στο κρεβάτι του.
"Σε παρατήρησα πολύ προσεκτικά, παιδί μου", είπε ο σεΐχης. "Όταν πάψεις να βασανίζεσαι τη νύχτα, θα έχεις κάνει το μισό δρόμο.

ΣΧΗΜΑ ΛΟΓΟΥ

Ο λόγος, δεν έχει λόγο να λέγεται.
Το λόγο αυτό, εγώ το σεβάστηκα.
Και να που η Τροία ακόμη καίγεται.
Και να: ο Αδόλφος υψώνει τη σβάστικα.
Νίκη! Νίκη! Νίκη!

"ΣΚΟΤΩΣΕ" ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΣΕ ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ

Πρωτοποριακή θεραπεία δίνει ελπίδα σε ασθενείς


Ο 72άχρονος Brian Brooks "χτυπήθηκε" από τον καρκίνο και οι γιατροί του έδιναν μόλις 12 μήνες ζωής.


Κι όμως κατάφερε να "σκοτώσει" τον καρκίνο μέσα σε δύο μόλις μέρες, αφού υποβλήθηκε σε μια πρωτοποριακή θεραπεία.


Οι γιατροί διέγνωσαν ότι έπασχε από καρκίνο κατά τη διάρκεια μιας συνηθισμένης εξέτασης στο έντερο. Του είπαν ότι το παχύ του έντερο και το συκώτι του ήταν "γεμάτα" με καρκίνο.


Μην έχοντας να χάσει τίποτα, αποφάσισε να υποβληθεί σε μια πρωτοποριακή θεραπεία για τον καρκίνο του ήπατος, που ονομάζεται Foxfire και της οποίας ηγείται το ερευνητικό κέντρο για την αντιμετώπιση του καρκίνου Bobby Moore Fund.

ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑΝ 63 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ!

Μοιάζει σαν σενάριο κινηματογραφικής ταινίας και όμως είναι πραγματικότητα! Μια γυναίκα και ο άντρας της κατάφεραν τελικά να παντρευτούν μετά από 63 ολόκληρα χρόνια!


Πρώτη φορά συναντήθηκαν το 1947, όταν έμεναν στην ίδια γειτονιά στο Σάουθαμπτον. Τότε ήταν ακόμη έφηβοι, ενώ ο πατέρας της κοπέλας μπήκε εμπόδιο στη σχέση τους θεωρώντας ότι η κόρη του ήταν μικρή για να ασχολείται με έρωτες.
Έτσι αναγκάστηκαν να χωρίσουν και να καταλήξουν να κάνουν οικογένεια με άλλα άτομα. Ωστόσο, όπως λένε οι ίδιοι, δεν περνούσε μέρα που να μην σκέφτονται το εφηβικό ειδύλλιο εκείνης της εποχής. Όταν η γυναίκα του Bill πέθανε εκείνος έστειλε στην πρώτη αγαπημένη του μια φωτογραφία από την εποχή που οι δυο τους ήταν ζευγάρι.

ΚΟΚΚΙΝΟ - ΜΑΥΡΟ

Κόκκινο το πρώτο σαν το αίμα

που ήπια στάλα στάλα
δίχως τίποτα να μείνει στον πάτο

του ποτηριού που μου 'δωσε

ΓΕΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΜΕΝΑ

Γύρισα κι ήσουν εκεί.

Χωρίς χαμόγελο,

χωρίς θυμό.

Το πρώτο βλέμμα.

Με τη σπίθα του πνεύματος

και τη ζεστασιά της ψυχής.

ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ...

Πάλι εσύ!

Δε μ' αφήνεις στιγμή!

Τι ζητάς;

Πες μου - τι;

ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ!

Υγρασία.
Αυτή η πόλη με πνίγει!
Κόβει την ανάσα!

Αυτή η πόλη που μ' έστειλες.

Η τελευταία σου οδηγία...

η πληγή που δεν κλείνει.

ΑΧ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΜΙΚΡΗ

Αχ καρδιά μου μικρή

μόνη μέσα στη γη

- πόσα χρόνια πια να 'ναι;

Μοναχή προχωράς,

τους πλανήτες μεθάς

που για σένα γυρνάνε.

ΠΕΣ ΤΗΝ ΕΥΧΗ

Πες εσύ μια ευχή

της ψυχής σου κραυγή

κι εγώ πλάι σου θα 'μαι

να μετρώ τις πληγές,

να ζηλεύω το χθες,

μοναχή να κοιμάμαι.

ΓΥΝΑΙΚΕΣ - ΘΕΡΙΑ

Γυναίκες - θεριά

με νύχια γαμψά

και μάσκα αγγέλου

στο φως σου πενθούν,

απ' το αίμα σου ζουν,

την ανάσα σου κλέβουν!

ΛΟΓΙΑ

Λόγια σ' επανάληψη

κάνουνε κατάληψη

μ' επαναστάτη ήχο.

ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ

Λογαριασμοί παλιοί,

μεγάλοι και μικροί,

πετάνε στον αιθέρα.

ΑΚΟΜΑ

Αυτό που φοβόμουν...

όλα αλλιώς.
Τίποτα δικό σου.

Όλα ξένα.

ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ

Όταν τα χέρια σου έρχονται,
αγάπη μου, προς τα δικά μου,

τι μου φέρνουν πετώντας;

Ο ΒΥΘΟΣ ΣΟΥ

Εγώ άμα σε φιλώ
θα είμαι πια παιδί δικό σου
και όταν καίει το μέτωπό σου
εγώ θα σε φιλώ
και θα σου παίρνω τον καημό σου.

 

ΑΠΟΦΕΥΓΟΝΤΑΣ ΝΑ ΝΙΩΣΟΥΜΕ ΘΥΜΟ, ΘΛΙΨΗ, ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΙΑ...

Ένας από τους λόγους που κάνουν το συγχρωτισμό με τα παιδιά τόσο ευχάριστο και απολαυστικό είναι το γεγονός ότι σφύζουν από αισθήματα. Όταν χαίρονται που σας βλέπουν, αισθάνονται πραγματικά τη χαρά τους. Όταν σας αγαπούν, αισθάνονται πραγματικά την αγάπη.

ΕΤΣΙ Μ' ΑΡΕΣΕΙ!

Έτσι μ' αρέσει!
Να σ' αγαπάω ψεύτικα,
να σου σφυρίζω κλέφτικα...
να σκίζομαι για σένα,
να ντρέπεσαι για μένα!
Έτσι μ' αρέσει!

 

ΜΑ ΤΙ ΝΑ 'ΝΑΙ;

Μια δροσιά και μία κάφτρα
στου ανέμου τα κατάρτια

φέρνει ζάλη και σκορπιέται

και στον πόλεμο νικιέται.

Σ' ΑΓΑΠΑΩ ΚΑΙ ΦΕΥΓΩ

Αν μου έλεγε κάποιος
πως θα έφτανε η μέρα
ό,τι αγάπησα λάθος
κι ότι κέρδισα σφαίρα
που δε βγαίνει απ' το στήθος

και αφήνει σημάδι,
πως η αλήθεια χωράει,

ξαφνικά στο σκοτάδι,

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΕΙ

Μεγάλο δέντρο ο στεναγμός,

μεγάλη κι η σκιά του.
Απλώνει ρίζες στην ψυχή,

στο σώμα τα κλαδιά του.
Μα όπως ανοίγει ένα πουλί

φτερούγα στον αέρα,
το δέντρο γίνεται γιορτή

και φτερουγίζει η μέρα!

ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΜΑΧΑΙΡΙΑ

Είχα κάποτε μια αγάπη,

θάλασσα πλατιά.
Αεράκι δίχως ψύχρα,

φεγγαράκι μες στη νύχτα
και στον ουρανό μου ξαστεριά.

ΤΟΥ ΠΟΘΟΥ Τ' ΑΓΡΙΜΙ

Του πόθου τ' αγρίμι

δεν τρώει, δεν πίνει,
δεν ξαποσταίνει!

ΞΑΦΝΙΚΟΣ ΕΡΩΤΑΣ

Έλα λίγο...

μόνο για λίγο!
Ζω και ξαναζώ

κάθε μας στιγμή!
Σε χώρο μυστικό,

καρδιά μου, σ' ανταμώνω!

Η ΠΡΩΤΗ ΜΑΣ ΦΟΡΑ

Έτσι όπως σ' έχω αγκαλιά
κι έχεις ακουμπήσει

στα σεντόνια,
"Θεέ μου" λέω

"η πρώτη μας βραδιά,
κάνε να κρατήσει

χίλια χρόνια!"

 

ΑΣ ΓΙΝΟΤΑΝ ΘΕΕ ΜΟΥ!

Ένα τρένο που φεύγει...

πάνω σε ράγες τρέχει.

Σίγουρη διαδρομή.

ΘΕΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΕΤΕ ΤΟΝ ΨΥΧΙΑΤΡΟ

Η κρίση φέρεται να εντείνει τα ψυχοσωματικά προβλήματα

Η κρίση φαίνεται ότι έχει φέρει αύξηση της απασχόλησης για τους ψυχιάτρους, καθώς σύμφωνα με την Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία ολοένα και περισσότεροι Έλληνες απευθύνονται σε αυτούς. Αντίδοτο στο αυξανόμενο άγχος και προβληματισμό που φέρνει η κρίση, υποστηρίζουν οι ειδικοί, είναι μια μαχητική και θετική στάση ζωής απέναντι στα προβλήματα.

ΟΠΟΙΟΣ ΦΕΥΓΕΙ

Όποιος φεύγει,
αργοπεθαίνει.
Απ' την ψυχή του κάτι σκορπάει εδώ.

ΕΣΑΕΙ

Ό,τι κάνεις ανούσιο.

Η Ιθάκη μια αγκαλιά που σ' εξορίζει.

Τόσα χρόνια αναζήτησης...

τόσες κακουχίες...

ΕΣΥ "ΝΟΡΜΑΛ"; ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ!

Αλήθεια, έχεις καταλάβει πόσο ξεχωριστός είσαι;

Πόσο επηρεάζεις όποιον βρεθεί, έστω και για λίγο δίπλα σου;

Ό,τι πεις, ό,τι κάνεις, αυτόματα γίνεται το "σωστό!"

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΞΕΡΩ

Μπορεί να είσαι ο γλυκός,

υπέροχος άνθρωπος που γνώρισα.

Μπορεί να είσαι ο σκληρός θεός
που βλέπει από ψηλά και μόνο τιμωρεί.

ΜΕ ΠΝΙΓΕΙ ΤΟΥΤΗ Η ΣΙΩΠΗ

Υγρό το βράδυ, σκυθρωπό.
Αργεί να ξημερώσει...
στο σπίτι μέσα το κλειστό
ερημιά έχει φυτρώσει!

ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ

Η πόλη άναψε τα φώτα της και φεύγει
μ' ένα τρενάκι λούνα παρκ στο πουθενά.
Σαν το κορμί σου που απ' τα χέρια μου ξεφεύγει
κι αναζητάει σε ξένα χέρια τη χαρά.

 

ΠΟΤΕ

Ποτέ - τόσες νύχτες για σένα!
Ποτέ - τόσο εσύ πουθενά!
Κι εκεί που σε παίρνω για ψέμα,
στο αίμα μου μπαίνεις ξανά!
Κι εγώ που χρόνια ζω για σένα...

ΕΠΕΣΤΡΕΦΕ

Επέστρεφε συχνά και παίρνε με,

αγαπημένη αίσθησις επέστρεφε και παίρνε με -

ΗΔΟΝΗ

Χαρά και μύρο της ζωής μου η μνήμη των ωρών

που ηύρα και που κράτηξα την ηδονή ως την ήθελα.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΣΤΗ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Η απουσία του πατέρα

Ο πατέρας μπορεί να λειτουργήσει ως εξισσοροπίστης στη μοναδική δυαδική σχέση που δημιουργείται από την πρώτη στιγμή της γέννησης ανάμεσα στη μητέρα και στο παιδί. Ο πατέρας δηλαδή είναι πολύτιμος αρωγός ώστε να κοπεί ο ομφάλιος λώρος που συνδέει τη μητέρα με το παιδί. Η απουσία του πατέρα σ' αυτή τη δυαδική σχέση αφήνει το παιδί σε μια σχέση προσκόλλησης με τη μητέρα του.

 

ΕΡΜΗΝΕΥΟΝΤΑΣ ΑΛΛΙΩΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

Οι περισσότεροι από εμάς πιστεύουμε ότι  οι άνθρωποι, που ως παιδιά έκαναν περήφανους τους γονείς τους (είχαν διάφορες δυνατότητες και ταλέντα για τα οποία τους επαινούσαν και τους θαύμαζαν, ήταν άριστοι μαθητές, φρόντιζαν από πολύ μικρά τα μικρότερα αδέρφια τους κ.λ.π.) θα πρέπει να έχουν μια ισχυρή και σταθερή αυτοπεποίθηση. Συμβαίνει όμως ακριβώς το αντίθετο. Τα πάνε καλά, συχνά πολύ καλά, σε οτιδήποτε κάνουν, οι άλλοι τους θαυμάζουν και τους ζηλεύουν και είναι επιτυχημένοι.

 

ΨΕΜΑΤΑ!

Πήρα την τύχη μου στον ώμο,

τη μοναξιά φόρεσα ρούχο
και βγήκα νύχτα μες στο δρόμο
με το παράπονο που σου 'χω.

 

ΣΟΥ 'ΧΑ ΠΕΙ ΠΩΣ ΠΕΦΤΕΙΣ ΕΞΩ

Μη μου μιλάς για τη βροχή
και για των αστεριών τη σκόνη.
Είναι σκληρή η εποχή.
Ρομαντισμούς δεν τους σηκώνει.
Φεύγω γιατί έχω ψυχή
κι η αγάπη σου με ταπεινώνει!

 

ΕΣΥ ΒΑΡΕΘΗΚΕΣ ΝΩΡΙΣ

Θα φύγω, αφού δεν έχω δυο ψυχές
ν' αντέξω αυτά που έζησα μαζί σου.
Εσύ ποτέ δεν είχες ενοχές
και δεν τιμάς και την υπογραφή σου.

 

ΑΝΗΣΥΧΩ

Αφού με βάζεις στο περιθώριο,
να επιμένω είναι κουτό.
Όλα τα ίχνη μου θα εξαφανίσω,
δρόμο θ' αλλάξω και θα χαθώ.

 

Α ΡΕ ΕΡΜΗ ΕΛΛΑΔΑ!!

Μπορεί να έχω ταυτότητα, ΑΦΜ, εθνικότητα καταγεγραμμένη (δεν ξέρω από ποιον), αλλά νιώθω μειονότητα μέσα στα γεωγραφικά αλλά και στα κοινωνικά όρια της χώρας. 

Δεν είμαι σε ομάδα, αλλά ούτε ανήκω σε πολιτικό χώρο. Δεν έχω κοινά ενδιαφέρονται με κανέναν και το μόνο που με δένει με τους υπόλοιπους είναι η γλώσσα. Θρησκεία δεν έχω επιλέξει αλλά τις σέβομαι όλες. Ο τόπος που θεωρώ πατρίδα απαρτίζεται από τις μνήμες μου και από πλάσματα (ζωντανά και νεκρά) που θα τα υπερασπιστώ με απόλυτο πάθος μέχρι το τέλος.

ΕΙΧΑ ΑΝΑΓΚΗ

Είχα ανάγκη από μια σπίθα

κι εσύ ήσουνα η στάχτη.

Είχα ανάγκη από 'να ρόδο

κι εσύ ήσουνα το αγκάθι!

ΤΟ ΞΕΡΩ. ΑΛΛΑ...

Όλα τα τραγούδια ωραία...

όλα μιλάν για γυρισμό....

κι εγώ ξέρω πως δε θα γυρίσεις....

ποτέ ξανά.

ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟ ΘΕΟ

Πάνω σου η γη ξυπνάει...
ήλιος μπαίνει από παντού.
Κάθομαι και σε κοιτάζω
- μη με φοβάσαι!

ΟΥΡΑΝΕ!

Ουρανέ!Σβήσ' το φεγγάρι και τ' αστέρια
και ώσπου να 'ρθει το πρωί,
ουρανέ,
κλάψε μαζί μου!
Κλάψε! Κλάψε!
Απόψε χάνω μια ζωή!

ΤΟ ΨΑΡΑΚΙ

Σαν το ψαράκι πάνω - κάτω
μέσα στην γυάλα μου γυρνώ,
ξαπλώνω ανάσκελα στον πάτο
και κοιτάζω τον αφρό.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Σε θυμάμαι!
Κάθε ώρα που περνάει,
απ' το χθες στο σήμερα

με φέρνει και με πάει...

ΠΗΝΕΛΟΠΗ

Μου λες κουράστηκες,

δε θες να περιμένεις,
είκοσι χρόνια

το ίδιο φόρεμα να υφαίνεις.

ΔΕ Μ' ΕΝΟΙΑΞΕ ΝΑ ΧΑΣΩ

Λευκό χαρτί οι σκέψεις μου.
Τα λόγια κι οι προβλέψεις μου
πήγαν κι απόψε στράφι
και τούτη η νύχτα η θολή
μοιάζει μποτίλια αδειανή
που ξέμεινε στο ράφι.

 

ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ

Πόσο αργά γυρίζουν όλα
σε μια γρήγορη ζωή
κι όταν έρχεται η μπόρα,
έχεις μείνει μόνο εσύ.

 

ΤΟ Σ' ΑΓΑΠΩ

Απόψε μοιάζει ο ουρανός

γαλάζια, ξένη φυλακή.
Μικρό ταξίδι ο προορισμός,

που σε κανέναν δεν αρκεί.
Αρχή και τέλος η σιωπή.

ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ

Ένα τρέμουλο.

Ένα φτερούγισμα

μιας χάρτινης πεταλούδας

τρεμάμενης μπροστά στο φως...

το φως που λατρεύει

και την τρομάζει.

ΣΚΟΝΗ

Aχ, η αγάπη

που χάθηκε στη σκόνη!
Aχ, η ζωή!

Η ζωή που χάθηκε στη σκόνη!

ΩΡΕΣ ΣΙΩΠΗΣ

Ώρες σιωπής και χάνομαι

στο άσπρο των ματιών σου.
Ώρες αιχμής και βρίσκομαι

στις άκρες των χειλιών.

ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟΨΕ

Κανείς απόψε μη μιλήσει!

Η αγάπη αυτή μ' έχει διαλύσει!

ΔΥΟ ΠΡΑΣΙΝΑ ΜΑΤΙΑ

Είχα μάτια δει πολλά,
ένοχα και ντροπαλά.
Μάτια που δε με ρωτήσανε,
αν τρελά με κατακτήσανε.

ΖΗΤΑΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ

Ζητάτε να σας πω
τον πρώτο μου σκοπό,
τα περασμένα μου γινάτια.
Ζητάτε: "Είδα μάτια"...
με σκίζετε κομμάτια!

 

ΑΣ ΕΡΧΟΣΟΥΝ ΓΙΑ ΛΙΓΟ

Πού να 'σαι αλήθεια το βράδυ αυτό
που είμαι μόνος, μα τόσο μόνος
και που μαζί μου παίζουν κρυφτό
πότε η θλίψη και πότε ο πόνος;

ΤΩΡΑ

Τώρα που ξέρω πως όλα ήταν ένα μεγάλο ψέμα.
Τώρα που ανακάλυψα και το τελευταίο κομμάτι
και το παζλ εμφανίστηκε μεγαλοπρεπές μπροστά μου.

ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ: ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΕΙΣ ΠΡΙΝ ΚΛΕΙΣΕΙΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ

Παρθενώνας και Σαντορίνη συγκαταλέγονται στη λίστα με τις 43 καλύτερες ταξιδιωτικές προτάσεις, που δημοσίευσε το αμερικανικό περιοδικό Smithsonian.

ΦΩΣ ΚΑΙ ΣΚΟΤΑΔΙ

Καλή παρέα, μουσική...

έρωτας!
Καινούριος, όμορφος έρωτας!
Πρώτο φιλί!
Η μουσική ομορφαίνει...
Πόσο κρατάει ένα φιλί;
Χρόνια! Πολλά χρόνια!
Κι εμείς στροβιλιζόμαστε στη μουσική...
με μάτια κλειστά βλέπω το φως...
το φιλί συνεχίζεται...
η μουσική δυναμώνει...
η παρέα χάνεται.

Είμαστε μόνοι μας στη γη.

Μόνοι στο σύμπαν!

Αιωρούμαστε στο φως!

ΦΕΥΓΩ ΛΟΙΠΟΝ

κι αν δεν μπορώ,
θα μπορέσω!
κι αν δεν αντέχω,
θα παλέψω!
και δε θα ξαναεπιτρέψω

στα δυο σου μάτια να πιστέψω

γιατί με κάναν να διαλέξω

τους ξένους φόβους

και να τρέξω

πίσω από σένα

που απ' έξω

με είχες από τη ζωή σου

και την άδεια την ψυχή σου.

ΧΑΡΤΟΚΙΒΩΤΙΑ ΝΟΥΝΟΥ

Τα 'χω μαζέψει

κι έχω πλέον ξεμπερδέψει!
Γράμματα, ρούχα,

αντικείμενα φτηνά.

 

ΦΤΗΝΗ ΚΟΛΩΝΙΑ

Πάλι οι ρίμες σίφουνας

σηκώνουν το κρεβάτι

κι εγώ για ν' αποκοιμηθώ

πρέπει ν' αλλάξω χάρτη!

Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑΤΙ...

Σ' ευχαριστώ γιατί

νιώθω δεν είμαι μόνη

ακόμα και τα βράδια
που τα τρώει η σκόνη.

ΟΤΑΝ ΕΧΩ ΕΣΕΝΑ

Όταν έχω εσένα,
μπορώ να ονειρεύομαι ξανά,
ν' ανοίγω μες στις θάλασσες πανιά,
να πιάνω με τα χέρια μου
τον κόσμο να τον φτιάξω.

ΕΓΩ ΚΙ ΕΣΥ ΜΑΖΙ

Εγώ κι εσύ μαζί!

Εγώ κι εσύ μαζί!
Όταν η τύχη σου θα 'ναι φευγάτη
κι εσύ μακριά απ' το ζεστό σου κρεβάτι,
Τότε θυμήσου τη χρυσή συμβουλή:
Εγώ κι εσύ μαζί!
Εγώ κι εσύ μαζί!

 

ΤΟ "Σ' ΑΓΑΠΩ"

Ήμουνα μικρός για τόσα αινίγματα
κι όμως τα απάντησα μωρό μου!
Έκανα με σένα τόσα ανοίγματα!
Τώρα έχω κλειστεί στον εαυτό μου.

ΚΑΠΟΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ...

ΕΣΕΙΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΑΝΤΙΔΡΟΥΣΑΤΕ;

Δείτε το βίντεο....

ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΟΥ

Είδα έναν κόσμο να γκρεμίζεται μπροστά μου,
είδα να γίνεται γιαπί η γειτονιά μου...
για το καλό μου!

Είδα τα δέντρα που σκαρφάλωνα κομμένα,
σε φορτηγό τα όνειρά μου φορτωμένα...
για το καλό μου!

 

ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΠΟΤΕ...

Λένε πως είμαι γκαντέμης,
παλιοκομμούνι, ανάρχας...
χωρίς αιτία φρικάρω
και άλλα πολλά εμπριμέ!

 

ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΠΕΡΝΟΥΝ ΜΑΜΑ

Οι άντρες περνούν, μαμά.
Μου στέλνουν πάντα καρτ - ποστάλ
απ' τα νησιά, μαμά...
κι είναι πολύ συχνά
μποέμ αρτίστες, μουσικοί,
αμήχανα παιδιά.

ΜΑΜΑ ΓΕΡΝΑΩ

Τα ρούχα που δεν έμαθα να πλένω,
τα βάζω στη σακούλα και στα φέρνω.
Ρωτάς για την καριέρα μου,
τη νύχτα και τη μέρα μου
κι εγώ να σου μιλάω καταφέρνω...

 

 

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ

Καληνύχτα αγοράκι μου!

Πάω να κουλουριαστώ

στην άκρη της πλευράς σου...

θα κλείσω τα μάτια

και θα σε κρατήσω σφιχτά.

Να μην μπορείς να φύγεις...

ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΜΟΥ

Πόσο έχω κουραστεί να σου μιλάω έτσι!
Πάντα έτσι.
Ακόμα κι όταν σου 'κανα παρέα...

δεν ξέρω αν θα τολμούσα

να σου τα πω ποτέ κανονικά.

Πόσο θα το 'θελα όμως!

ΜΗ ΦΕΥΓΕΙΣ

Γιατί να μην είσαι τώρα εδώ;

κι όμως είσαι!

όσο και να μην το θέλεις,

είσαι!

ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ ΘΗΣΕΙΟ

Πόσο μ' αρέσει να περπατώ

κρατώντας σου το χέρι!

Πόσο μ' αρέσει που μαγεύεσαι κι εσύ

απ' τις υπέροχες, "πλανώδιες" μουσικές

που οι επαγγελματίες αποφεύγουν!

ΘΕΛΕΙ ΜΑΓΚΙΑ!

Αν τύχει και μ' ερωτευτείς,
πολλά μπορεί να υποστείς!
Απ' τις αρχές θα 'ναι μεγάλες οι κυρώσεις!
Οι ανυπότακτες καρδιές
φέρουν πολύ βαριές ποινές,
γι' αυτό καλύτερα σε μένα

μην ενδώσεις!

ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

Έρωτα, α θες ναν τάχωμε καλά,
στο σπίτι μου να μη ματαπατήσης.
Αΐ που στο λέω. κι α θέλης να με αφήσης
αναπαμένον, πάει πολύ καλά.

ΠΩΣ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ;

                                         ... Άντε να δω πώς θα ηρεμήσω...

 

Κοίτα που η μέρα μου πάλι ξεκίνησε
και στον καφέ απέναντί μου δε σε βλέπω.
Ως και το μπρίκι μου σε αποθύμισε.
Για μένα μη ρωτάς!

Εγώ απλά αντέχω.

ΠΩΣ ΘΑ ΗΡΕΜΗΣΩ

Σαν προσευχή, λυπάμαι, σε ξέχασα...

σαν καρδιοχτύπι όμως σήμερα εδώ ήρθες.
Το χέρι σου 'πιασα, σε σφιχταγγάλιασα
κι ένα χαμόγελο απ' τα χείλη μου μου πήρες.

MY WAY!

...and now, the end is near
and so I face the final curtain...
my friend, I'll say it clear.
I'll state my case of which I'm certain!

ΠΡΟΣΕΧΩ! ΔΥΣΤΥΧΩΣ...

"Όχι! Μην πας στο σινεμά!
Έχει ακατάλληλη ταινία!"
"Ποτέ στο δάσκαλο μην αντιμιλάς!"
...κι ας σου μαθαίνει λάθος ιστορία...

ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ

"Ποιότητα ζωής είναι να ζεις με συναίσθημα και με ελπίδα.

Ποιότητα ζωής είναι να μιλάς,

να ανταλλάσεις συναισθήματα με τους ανθρώπους,

να είσαι κοντά τους.

ΤΖΟΚΟΝΤΑ

Πώς γίνεται ν' ακούς ένα χαμόγελο;

Να το ακούς, να το βλέπεις

και να σου κυλάει το δάκρυ...

Το αινιγματικό χαμόγελο

που κρύβει τόση θλίψη...

UN' ALTRA TE

Un' altra te!
Dove la trovo io?
Un' altra che
sorprenda me...
un' altra te...
un guaio simile.
Chi sa se c' e
un' altra te?

MY ALL

I'm thinking of you
in my sleepless solitude tonight.
If it’s wrong to love you,
then my heart just won’t let me be right...
'cause I’ve drowned in you
and I won’t pull through
without you by my side.

SPANISH GUITAR

A smoky room,

a small cafe
they come to hear you play
and drink and dance

the night away.

ΔΕ ΛΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΑ

Δε λες κουβέντα!
Κρατάς κρυμμένα

μυστικά και ντοκουμέντα
κι ακούω μόνο
συνθήματα μεταλλικά
των μικροφώνων!

Μ' ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ ΚΑΙ ΒΑΠΟΡΙΑ

Μ' αεροπλάνα και βαπόρια
και με τους φίλους τους παλιούς
τριγυρνάμε στα σκοτάδια
κι όμως εσύ δε μας ακούς.

ΤΙ ΕΠΑΙΞΑ ΣΤΟ ΛΑΥΡΙΟ

Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά
στην αγορά, στο Λαύριο.
Είμαι μεγάλος, με τιράντες και γυαλιά
κι όλο φοβάμαι το αύριο.

 

ΜΑΤΩΜΕΝΕΣ ΛΕΞΕΙΣ

Σταματήστε επιτέλους!

Βγείτε απ' το μυαλό μου!

Νεκρώστε τα δάχτυλά μου!

Λέξεις! Λέξεις! Λέξεις!

Η ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΣΤΟΝ ΚΑΔΟ

Η αγάπη μου στον κάδο.
"Αγάπη μου!"
Πόσες φορές μου 'ρθε στο λαιμό...
τα κατάφερα!
Δεν το 'πα.
Μόνο γραμμένο.
Σ' ό,τι είναι δικό σου.
Για μένα αυτό θα είσαι πάντα.
Μη φοβάσαι όμως.

Τα κατάφερες.

ΣΙΩΠΗ ΜΟΥ ΕΣΥ

Μα πώς καταφέρνω εγώ να σωπαίνω,
xωρίς να μιλάω, χωρίς ν' ανασαίνω;
Στους τέσσερις τοίχους να είμαι κλεισμένος,
με φώτα, με ήχους και αφηρημένος;
Η τρέλα φωνάζει απ' έξω απ' την πόρτα:
"προτού μου ανοίξεις τον έρωτα ρώτα!"
Μα τι να ρωτήσω σ' αυτή μου τη φάση;
Ακόμα κι ο έρωτας μ' έχει ξεχάσει...

ΚΙ ΑΝ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ

Πήγε τέσσερις κι ακόμα περιμένω...
πάλι απόψε θα μιλώ με τη σιωπή.
Η αγάπη σου τσιγάρο αναμμένο
που δε λέει να τελειώσει, να καεί!

ΦΤΑΙΜΕ ΚΙ ΟΙ ΔΥΟ

Λες πως έφταιξα εγώ
που χωρίσαμε οι δυο μας
και καράβι στο βυθό
είναι τώρα τ' όνειρό μας.

ΕΨΑΧΝΑ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΣΕ ΒΡΩ

Της απουσίας σου η θλίψη με σκοτώνει.
Πόλη η ζωή μου, η φυγή την ερημώνει.
Νιώθω χαμένος και συχνά μονολογώ,
σα μια πατρίδα μακρινή σε νοσταλγώ.

ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙΣ....

Όσο υπάρχεις θα ονειρεύομαι
μια αγκαλιά, ένα βλέμμα ακόμα.
Όσο ζεις θα πονάω

για όσα χάσαμε.

ΚΟΥΤΕΣ

Μια ζωή στριμωγμένη σε κούτες.
Μια ζωή όμορφη, μια ζωή τρομακτική.

Παιδικές ζωγραφιές,

ταξίδια, μουσικές,
υποσχέσεις ψεύτικες.
Κάθε αντικείμενο μαχαίρι.
Τόσες εικόνες, τόσες λέξεις,

τόσες χαρακιές...

"ΕΧΕ ΓΕΙΑ"

Είδα το μαξιλάρι σου ανέγγιχτο.

Είδα τα χέρια μου αδειανά.

Είδα στα μάτια την αγάπη σου

κι ύστερα μου 'πες "έχε γεια"

FUCK YOU!!!!!

There's a look on your face I would like to knock out!
See the sin in your grin and the shape of your mouth.

All I want is to see you in terrible pain!

Though we won't ever meet I remember your name.

ΠΡΟΧΩΡΑ!

Τι λες ρε φίλε που θα κάτσω να μαυρίσω!
Γιατί; Για ένα ανθρωπάκι που δεν είναι εδώ;
Πότε ήταν;
Στα δικά του! Μόνο στα δικά του!
Τα "προσωπικά" σου για σένα!

ΑΠΟ ΨΗΛΑ

Μια μέρα θα πετάξω στ' αστέρια!
Πίσω μου φωτιές και κραυγές!
Θα λυθούνε τα χέρια!
Θα ελευρωθώ!

Θα 'χω λόγο να ζω!

ΝΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ

Δε σε ξέρω,

μα έμαθα να σε ζηλεύω.

Βλέπεις, αυτή που αγαπώ

στην αγκαλιά σου τη βλέπω

κι εγώ μόνος μου μένω.

Θεέ μου πόσο τη θέλω!

Θα 'θελα να 'ταν δικιά μου!

Χωρίς εκείνη πεθαίνω!

Γιατί;

Γιατί να μην μπορώ εγώ να την κερδίσω;

Ξεριζώνω την καρδιά μου για να τη φέρω πίσω,

μα δεν τα καταφέρνω.

Πάλι εσύ μου την κλέβεις.

Τη μικρή μου νεράιδα

από τα χέρια μου παίρνεις.

Όλα δικά σου τα θέλεις,

μα πριν έρθεις εσύ την περίμενα εγώ,

στην αγκαλιά μου να μπει.

Μα δε φάνηκε κι έχασα το κορίτσι μου.

Από τότε πολεμάω να ξεφύγω απ' την θλίψη μου.

Μη με παρεξηγείς.

Ξέρω πως δε σε νοιάζει.

Ξέρω πως το τραγούδι μου αυτό σε αηδιάζει,

μα είναι ό,τι έχω, όλη μου η περιουσία.

Ένα κομμάτι χαρτί και λίγο φαντασία.

Πρόσεχέ την, γιατί εγώ δεν μπορώ.

Νόμιζα θα 'ρθει να με βρει,

όμως δεν είναι εδώ,

γιατί ακόμα στους δυο,

εγώ είμαι ο χειρότερος.

Στην καρδιά της μέσα

είσαι σημαντικότερος.

ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ

Όλοι λένε "είναι για καλό!"
Αυτό λέω κι εγώ να το πιστέψω.
Είναι στιγμές που κουράζομαι...
είναι στιγμές που πεθαίνω...

ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ

Απάνω μου έχω πάντοτε στη ζώνη μου σφιγμένο
ένα μικρό αφρικάνικο, ατσάλινο μαχαίρι,
όπως αυτά που συνηθούν και παίζουν οι αραπάδες,
που από έναν γέρον έμπορο τ΄ αγόρασα στ' Αλγέρι.

ALWAYS

This romeo is bleeding,
but you can't see his blood.
It's nothing but some feelings
that this old dog kicked up.